ძალიან ადვილი სიკვდილი

• სათაური: ძალიან ადვილი სიკვდილი
• ISBN კოდი:
• ავტორი: სიმონ დე ბოვუარ
• გამომცემელი: Philos
• გამოცემის თარიღი: 2017
• ენა: ქართული
• გვერდები: 63
• კატეგორია: წიგნები
• ნახვები: 1990
• რეიტინგი: 5.0

 
Do not go gentle into that good night.
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light…
D y l a n T h o m a s[1]
 
1963 წლის 24 ოქტომბერს, ხუთშაბათს, ნაშუადღევის ოთხ საათზე რომში, სასტუმრო „მინერვას“ ნომერში ვიყავი. მეორე დღეს შინისაკენ გაფრენას ვაპირებდი და ქაღალდები მომყავდა წესრიგში. ტელეფონმა დარეკა. ბოსტი იყო პარიზიდან. დედათქვენს ფათერაკი შეემთხვაო, - მითხრა. მანქანა დასჯახებია-მეთქი დედას, უმალ ეს გავიფიქრე. ჯოხს დაბჯენილი ძლივძლივობით ადიოდა ხოლმე ქვაფენილიდან ტროტუარზე და... გვერდი თუ გაჰკრა-მეთქი მანქანამ. „სააბაზანოში დაეცა და ბარძაყის ძვლის ყელი მოიტეხა“, - დასძინა ბოსტმა. ისიც იმ სახლში ცხოვრობდა, სადაც დედაჩემი იდგა. წინადღეს, საღამოს, ასე ათ საათზე, როცა ბოსტი ოლღასთან ერთად კიბეზე ადიოდა, წინ ვიღაც მანდილოსანი და ორი პოლიციელი შეუნიშნავს. „მესამე სართულზეა“, - უთქვამს იმ ქალს. „ქალბატონ დე ბოვუარს ხომ არ დამართნია რამე?“ – „დიახ, დაცემულა. მთელი ორი საათი უხოხავს ტელეფონამდე მისაღწევად. თავის ახლო ნაცნობისათვის დაურეკავს, ქალბატონ ტრადიესთვის, და უთხოვია, ვინმე გამოეგზავნა კარის შესამტვრევად“. ოლღა და ბოსტი მოსულთ ფეხდაფეხ შეჰყოლიან ბინაში. დედა იატაკზე იწვა თურმე, ტანზე წითელი ხავერდის ხალათი სცმია. იმავე სახლში მცხოვრებ ექიმს, ქალბატონ ლაკრუას, დაუდგენია, ბარძაყის ძვლის ყელი აქვსო გაბზარული. სანიტარულ მანქანას დედა ბუსიკოს საავადმყოფოში წაუყვანია, ის ღამე საერთო პალატაში გაუთევინებიათ. „მაგრამ მე მინდა ს.-ს კლინიაში გადავიყვანო, - მითხრა ბოსტმა, - ერთ-ერთი საუკეთესო დასტაქარი, პროფესორი ბ., სწორედ იქ მუშაობს. ჯერ უარზე იდგა დედათქვენი, ეშინოდა, მეტად ძვირი არ დაგჯდომოდათ ეს. მაგრამ, როგორც იქნა, დავიყოლიე“.
საბრალო დედაჩემი! ამ თვენახევრის წინ, როცა მოსკოვიდან დავბრუნდი, მასთან ერთად ვსაუზმობდი. ჩვეულებისამებრ ცუდად გამოიყურებოდა. ჯერ კიდევ არც ისე დიდი ხნის წინათ თავი მოჰქონდა, ასაკი არ მეტყობაო. მაგრამ ახლა თვალი აღარავის მოატყუებდა: ეს იყო ძალზე დაძაბუნებული, სამოცდაჩვიდმეტი წლის ქალი. ბარძაყის სახსართა ართროზი, რაც ომის შემდეგ გაუჩნდა,...