მახასიათებლები
- სათაური: იულიანე განდგომილი
- ISBN კოდი:
- ავტორი: დიმიტრი მერეჟკოვსკი
- გამომცემელი: iBooks
- გამოცემის თარიღი: 2014
- ენა: ქართული
- გვერდები:
- კატეგორია: წიგნები
- ნახვები: 4479
- რეიტინგი: 5.0
სარჩევი
გადაფურცვლა
სარჩევი
ნაწილი პირველი
თავი I
თავი II
თავი III
თავი IV
თავი V
თავი VI
თავი VII
თავი VIII
თავი IX
თავი X
თავი XI
თავი XII
თავი XIII
თავი XIV
თავი XV
თავი XVI
თავი XVII
თავი XVIII
თავი XIX
თავი XX
თავი XXI
თავი XXII
თავი XXIII
ნაწილი მეორე
თავი I
თავი II
თავი III
თავი IV
თავი V
თავი VI
თავი VII
თავი VIII
თავი IX
თავი X
თავი XI
თავი XII
თავი XIII
თავი XIV
თავი XV
თავი XVI
თავი XVII
თავი XVIII
თავი XIX
თავი XX
თავი XXI
შენიშვნები
ნაწილი პირველი
I
კაპადოკიის კესარიიდან[1] ოცი სტადიონის[2] მანძილზე, არგეოსის მთის ტყიან ქედებზე, იქ, სადაც რომის დიდი გზა გადის, ერთ ადგილას თბილი სამკურნალო წყალი გადმოჩქეფდა. ქვის ფილა ზედ ადამიანის უხეშად გამოკვეთილი ქანდაკითა და ბერძნული წარწერით მოწმობდა, რომ ოდესღაც წყარო დიოსკური ძმების, კასტორისა და პოლიდევკეს[3], სახელს ატარებდა. წარმართ ღმერთთა ხელუხლებელი გამოსახულებები ქრისტიან წმინდანთა, კოსმასა და დამიანეს[4] გამოსახულებებად იყო მიჩნეული.
გზის მეორე მხარეს, წმინდა წყაროს საპირისპიროდ, ვიღაცას მცირე ზომის დუქანი გაემართა. ეს გახლდათ თივით გადახურული ქოხი, ბინძური ეზოთი პირუტყვისათვის და სადგომით ბატებისა და ქათმებისთვის. დუქანში გაგიმასპინძლდებოდნენ თხის ყველით, რუხი პურით, ზეითუნის ზეთითა და ფრიად მჟავე, მაგრამ დამაკმაყოფილებელი ხარისხის ღვინით. მისი მეპატრონე იყო ცბიერი სომეხი სახელად სირაქსი.
დუქანი ტიხრით ორ ნაწილად იყოფოდა: ერთი უბრალო ხალხის, ხოლო მეორე - უფრო პატივსაცემი სტუმრებისთვის. მწველი კვამლისაგან გაშავებულ ჭერქვეშ ღორის შებოლილი ბარკლები და მთის სურნელოვან ბალახთა შეკვრები ეკიდა: ფორტუნატა, სირაქსის ცოლი, მზრუნველი დიასახლისი გახლდათ.
დუქანს ცუდი სახელი ჰქონდა მოხვეჭილი. პატიოსანი ხალხი ღამით იქ არ რჩებოდა....
დიმიტრი მერეჟკოვსკი
დიმიტრი მერეჟკოვსკი (14.08.1865-09.02.1941) - რუსი მწერალი, პოეტი, კრიტიკოსი, მთარგმნელი, ისტორიკოსი, რელიგიური ფილოსოფოსი, საზოგადო მოღვაწე, პოეტ ზინაიდა გიპიუსის მეუღლე. მერეჟკოვსკი ცნობილია, როგორც რუსული სიმბოლიზმისა და ისტორიოსოფიული რომანის ფუძემდებელი, ლიტერატურის რელიგიურ-ფილოსოფიური ანალიზის პიონერი. 1914 წლიდან ცხრაჯერ იყო ნომინირებული ნობელის პრემიაზე, მაგრამ ვერც ერთხელ ვერ გაიმარჯვა.