სოციალური შფოთვა და ვირტუალური სამყარო

• სათაური: სოციალური შფოთვა და ვირტუალური სამყარო
• ISBN კოდი:
• ავტორი: გიორგი ბეგლარაშვილი
• გამომცემელი: გიორგი ბეგლარაშვილი
• გამოცემის თარიღი: 2025
• ენა: ქართული
• გვერდები: 76
• კატეგორია: წიგნები
• ნახვები: 20
• რეიტინგი: 0.0

• თავი I – ჩუმი დღე
• თავი II – ხმები ეკრანს მიღმა
• თავი III – აღმოჩენა
• თავი IV – სიჩუმის მეგობრები
• თავი V – პირველი ნაბიჯები
• თავი VI – წინააღმდეგობა
• თავი VII – გაბედული სიტყვები
• თავი VIII – ახალი სივრცე
• თავი IX – მეგობრობის ძალა
• თავი X – გზა შიგნიდან გარეთ

თავი I – ჩუმი დღე ანა 16 წლის იყო, მაგრამ ხანდახან გრძნობდა, რომ უკვე ყველაფერი გადატანილი ჰქონდა. თითქოს დრო მისთვის არ იკარგებოდა – უბრალოდ გამუდმებით მეორდებოდა. დილა, გაღვიძება, სკოლის გზაზე სიჩუმე, კლასში ჩუმად ჯდომა, ისევ სახლში, ისევ ოთახში და ეკრანის წინ ჩასვლა.

მისი ოთახი ერთადერთი სივრცე იყო, სადაც თავს შედარებით უსაფრთხოდ გრძნობდა. პატარა მაგიდა, ფანჯარასთან ახლოს, გადავსებული წიგნებითა და ნოუთბუქით, საიდანაც ანა ვირტუალურ სამყაროში ჩადიოდა. იქ, სადაც არავის ჰქონდა თვალი მისი თვალებზე, სადაც არავინ აკვირდებოდა მის თითოეულ მოძრაობას, ხმას ან დუმილს.

სკოლაში კი ყველაფერი სხვანაირად იყო. ხმაური, სიცილ-კისკისი, ჯგუფებად შეკრული მოსწავლეები, რომლებთანაც ანა ვერ პოულობდა საერთო ენას. მას არ უყვარდა ხმამაღლა ლაპარაკი, არ უყვარდა ყურადღების ცენტრში ყოფნა. იგი ხშირად გრძნობდა, რომ შეუმჩნეველი იყო – თითქოს უბრალოდ იქ იყო, ფიზიკურად, მაგრამ სული სხვაგან დაფრინავდა.

კლასში მასწავლებლის ხმამაღალი ხმა მისთვის მკვეთრად ისმოდა, მაგრამ ხშირად ვერ აკავშირებდა ამ ხმებს რეალობასთან. პასუხის გაცემის შიში ყელში უჭერდა – ეშინოდა, რომ არასწორად იტყოდა რამეს, ან რომ მასზე გაიცინებდნენ.

ერთ დღეს, როდესაც სკოლიდან დაბრუნდა და დაღლილი ჩამოჯდა საწოლზე, გადაწყვიტა, კიდევ ერთხელ ეძებნა ადგილი ინტერნეტში, სადაც თავს უკეთ იგრძნობდა. სწორედ იმ საღამოს იპოვა ფორუმი, რომელიც თითქოს მისთვის იყო შექმნილი. იქ ადამიანები გულწრფელად წერდნენ საკუთარ განცდებზე: შფოთვაზე, მარტოობაზე, სოციალური ბარიერების გადალახვაზე.

ანა ჩუმად კითხულობდა, ჯერ კიდევ არ წერდა. მაგრამ ამ სიტყვებში საკუთარი თავი ამოიცნო. ეს იყო პირველი ადგილი, სადაც არ იგრძნო თავი უცხოდ. ფიქრები მის გონებაში ხტოდნენ და ჩნდებოდნენ: იქნებ, აქ ვიპოვო ჩემი ხმა? იქნებ, ეს იყოს ჩემი გზა გარეთ?
თავი II – ხმები ეკრანს მიღმა მომდევნო დღეებში ფორუმი ანას ცხოვრებაში უფრო და უფრო მნიშვნელოვან ადგილს იკავებდა. ეს ადგილი იყო ის სანდო პორტი, სადაც მას არ ეშინოდა ჩაძირული გრძნობებისა და საკუთარ განცდებზე ღიად...