რელიგია

ტრაქტატი აღწერს სიკვდილისთვის მზადების რამდენიმე საფეხურს. ავტორი ცდილობს გააძლიეროს, დაიცვას მომაკვდავი სიკვდილის ჟამს სასოწარკვეთილების ცდუნებისაგან. ლუთერი ურჩევს სიკვდილის წინაშე მდგარ ადამიანებს წარმოიდგინონ სამი მოელვარე სურათი – სიცოცხლის, წყალობისა და ზეცის, იმისათვის, რათა განდევნონ ცნობიერებიდან მათი სამი სრულიად საპირისპირო – სიკვდილი, ცოდვა და ჯოჯოხეთი.

ადრეულ ქრისტიანობას, ისევე, როგორც სხვა დიდ რელიგიებს, ჰქონდა საიდუმლოებები, რომელთაც მისი მიმდევრები ისე ინახავდნენ, როგორც ფასდაუდებელ საგანძურს. ქრისტეშობიდან პირველ საუკუნეებში უმაღლესმა საეკლესიო იერარქიამ ამ ჭეშმარიტებათა დამალვა დაიწყო რიგითი მორწმუნეებისაგან და მათ შესახებ მხოლოდ მცირეოდენმა განდობილმა იცოდა. ავტორი მიიჩნევს, რომ მხოლოდ რელიგიური ჭეშმარიტებების დონის ამაღლებით შეიძლება გზის გახსნა საიდუმლოების ცოდნის აღდგენისაკენ და მცირე მისტერიების სწავლებისაკენ, რომლებიც წინ უნდა უსწრებდეს დიადი მისტერიების სწავლებას. ნაშრომის მიზანია, მოკლედ აგიხსნათ მცირე მისტერიები, ანუ ნაწილობრივი გახსნა ღრმა ჭეშმარიტებებისა და გაჩვენოთ ამ იდუმალი მოძღვრების ბუნება. წიგნის მიზანია, გაამჟღავნოს აღნიშნული მცირე მისტერიები და გააცნოს ადამიანებს ქრისტიანობის მისტიკური მხარეები – არა გარე ქრისტეს საშუალებით ხსნა, არამედ შინაგანი ქრისტეს სრულყოფილებამდე მიყვანა – აი, რა იყო ეზოტერული ქრისტიანობის, მცირე მისტერიების მოძღვრება.

წიგნი „კარმა-იოგა“ შედგენილია 1893-1896 წლებში ამერიკასა და ინგლისში სვამი ვივეკანანდას ლექციების საფუძველზე, რომელშიც საუბარია კარმის გავლენაზე, შრომის საიდუმლოებაზე, ვალის მნიშვნელობაზე, საკუთარი თავის/ქვეყნიერების დახმარებაზე, გულცივობასა და თვითაღკვეთაზე, თავისუფლებაზე და ა.შ. აღსანიშნავია რომ ამ ქართულ გამოცემაში შესულია როგორც ლექციები კარმა-იოგაზე, ასევე, სხვადასხვა წლებში წაკითხული თემატურად სრულიად განსხვავებული 4 ლექციაც: 1. ღვთაებრივ სიყვარულზე, 2. რელიგიის მნიშვნელობაზე, 3. ღმერთზე და ადამიანზე, 4. შიდა სამყაროთი ცხოვრებაზე. წიგნი წარმოადგენს ავტორის ერთ-ერთ ძირითად ნაშრომს.

დოქტორი გრემი ჰყვება ღვთის მტკიცე აღთქმაზე, რომელიც სულიერ სიმშვიდეს იძლევა და ამასთან ერთად ჭეშმარიტ მშვიდობასაც გულში ჩვენი პირადი ცხოვრებისთვის, მაშინ, როცა სტრესში ვართ, ტვირთი გვადევს ან გულგატეხილნი ვართ.

უფალი ჩაიტანჲას მოძღვრება არის უფალი კრიშნას სწავლების პრაქტიკული დემონსტრირება, რომელიც „ბჰაგავად-გიტას“ დასასრულს ამბობს, რომ ყველა უნდა მიენდოს მას, ღმრთეების უზენაეს პიროვნებას. უფალი ჩაიტანჲა, რომელიც ბენგალიაში, აღმოსავლეთ ინდოეთში, დაახლოებით 1496 წელს დაიბადა, პირდაპირ გვასწავლის, რომ ადამიანმა თაყვანი უნდა სცეს უფალ კრშნას, რადგან ის არის აბსოლუტური ჭეშმარიტება და არ არსებობს განსხვავება მის სახელს, თვისებას, ფორმასა და გართობას შორის. მისი მოძღვრება დაეხმარება ადამიანთა საზოგადოებას ახლებურად შეხედოს სულიერ ცხოვრებას, გახსნის რა სივრცეს წმინდა სულის მოღვაწეობისთვის.

„იესო ნავეს ძე“ არის ებრაული ბიბლიის და ძველი აღთქმის მეექვსე წიგნი, რომელშიც მოთხრობილია ისრაელის ლაშქრობები ცენტრალურ, სამხრეთ და ჩრდილოეთ ქანაანში, მათი მტრების განადგურება და მიწის დანაწილება თორმეტ შტოს შორის.

ეს წიგნი ქრისტიანულ განშტოებათა მრწამსის საგულდაგულოდ გამოკვლეული, დოკუმენტირებული შედარება და ისტორიული და თანამედროვე ანალიზია, რომელიც სამი დიდი ეკლესიის (მართლმადიდებლური, კათოლიკური და პროტესტანტული) მსოფლმხედველობას მიმოიხილავს.

მეორე რჯული (ბერძ. Δευτερονόμιον, ებრ. דְּבָרִים‎, „Devarim“) – ძველი აღთქმის ხუთწიგნეულისა და ბიბლიის მეხუთე კანონიკური წიგნი. შედგება ხალხისადმი მიმართული მოსეს სამი დიდი საუბარი/ქადაგებისაგან, რომელთა მიზანია მათთვის წარსულის მოვლენების შეხსენება და უმთავრესად, მოწოდება, მუდამ უერთგულონ თავიანთ ღმერთთან დადებულ აღთქმას.

Charles Taliaferro - Author, Professor of Philosophy, St. Olaf College.

The Quranic revelation is the light which enables one to see. It is like the sun which casts light lavishly. Philosophical intelligence is the eye that sees this light and without this light one cannot see anything. If one closes one’s eyes, that is, if one pretends to pass by philosophical intelligence, this light itself will not be seen because there will not be any eyes to see it.

„რიცხვნი“ (ძვ. ბერძ. Ἀριθμοί; ებრ. בְּמִדְבַּר) ბიბლიისა და თორას მეოთხე წიგნია, რომელიც ეგვიპტიდან ებრაელთა გამოსვლის კულმინაციას წარმოადგენს, რის შემდეგ ისინი ღმერთის მიერ აღთქმულ მიწას მოიპოვებენ.

„ლევიანნი“ (ძვ. ბერძ. Λευιτικόν, Leuïtikón; ებრაული: וַיִּקְרָא, Vayyīqrāʾ) – ხუთწიგნეულის და ბიბლიის მესამე წიგნი, რომელიც ძირითადად სხვადასხვა კანონებისა და დანაწესების აღწერისგან შედგება.

გამოსვლის წიგნი (ძველი ბერძნულიდან: Ἔξοδος, რომანიზებული: Éxodos; ებრაული: שְׁמוֹת Šəmōṯ, „სახელები“) არის ბიბლიის მეორე წიგნი. ის მოგვითხრობს გამოსვლის ამბავს, რომელშიც ისრაელიანები ტოვებენ მონობას ბიბლიურ ეგვიპტეში იაჰვეს ძალის წყალობით, რომელმაც ისინი თავის ხალხად აირჩია.

„დაბადება“ არის ებრაული ბიბლიისა და ქრისტიანული ძველი აღთქმის მთავარი წიგნი, რომელშიც გადმოცემულია სამყაროს შექმნისა და კაცობრიობის უადრესი ისტორია, ასევე ისრაელის წინაპრებისა და ებრაელი ხალხის წარმოშობის ამბავი.

წიგნში „გზა ღმერთისაკენ“ ავტორი საუბრობს I. ინტელექტუალურ სადჰანაზე, II. მორალურ სადჰანაზე, III. სულიერ სადჰანაზე, IV. სულიერ გამოცდილებაზე. წიგნში ასევე ავტორი საუბრობს საკუთარ რელიგიურ გამოცდილებაზე, რწმენაზე, ღმერთზე, ჭეშმარიტებაზე, სიყვარულზე, თავშეკავებაზე, არა-ძალადობაზე და ა.შ. წიგნში ასევე შესულია მ.ს. დეშპანდის ორი სტატია, 1. განდის სულიერი მოგზაურობა, მისი იდეალი. 2. განდის გზა მშვიდობისაკენ.

წიგნი „შთაგონებული საუბრები“ წარმოადგენს იმ ლექციების და საუბრების გაშიფრულ და დამუშავებულ ჩანაწერს, რომლებსაც სვამი ვივეკანანდა 1895 წლის ზაფხულში ამერიკელ მოსწავლეთა ჯგუფთან ატარებდა. წიგნის ძირითადი თემატიკაა – სიკეთე და ბოროტება, ჭეშმარიტების და ცდომილების ამოცნობის მეცნიერება. აბსოლუტი და მაია, იოგას ოთხი სახის მსგავსება და განსხვავება, უმაღლესი მე-ს პრობლემა, დუალიზმი და მონიზმი, ადამიანის ვალდებულებები ამ სამყაროში და დიადი განთავისუფლების სტრატეგია.