- კალათა
- ავტორიზაცია
-
თანამედროვე
კრებულში განხილულია რუსული ლიტერატურის, ფილოსოფიის, სულიერების ზოგიერთი ასპექტი. ყურადღების ცენტრშია რუსული ლიტერატურის ის ნიმუშები, რომელთა ქართულ ენაზე თარგმანიც კრებულის ავტორმა შეასრულა. წერილები ეძღვნება კლასიკოს მწერალს მ. სალტიკოვ-შჩედრინს, ქარისტიან ავტორსა და მოძღვარს მამა ალექსანდრე მენს, ფილოსოფოს ნიკოლაი ბერდიაევს, თანამედროვე ავტორებს – ბორის აკუნინს, ლორა ბოჩაროვას, ევგენი ვოდოლაზკინს.
მეოცე საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი გერმანელი მწერალი, ნობელის პრემიის ლაურეატი (1972), ჰაინრიხ ბიოლი ქართველი მკითხველის წინაშე წარდგენას არ საჭიროებს. მისი არაერთი რომანი (მათ შორის - „და არ უთქვამს არც ერთი სიტყვა“, „როცა ომი დაიწყო“, „უკაცო სახლი“, „კლოუნის თვალთახედვა“) და მრავალი მოთხრობა დიდი ხანია, თარგმნილია ისეთი ცნობილი მთარგმნელების მიერ, როგორიცაა დალი ფანჯიკიძე, ნოდარ რუხაძე და სხვები.
„შემოქმედების საზრისი“ ჩაფიქრებულ იქნა მარქსის, ნიცშეს, დოსტოევსკის, ჰუსერლის, ბერგსონის, შტაინერის იდეების ერთგვარ პასუხად. თვით ბერდიაევი „შემოქმედების საზრისს“ თავის ყველაზე შთაგონებულ ნაწარმოებად თვლიდა, რადგან მასში თავისი ორიგინალური ფილოსოფიური ნააზრევის სრულად გამოთქმა პირველად შეძლო.
პაპანაქება სიცხეა. ირისი მანჰეტენში თავის ბინაშია და მოუთმენლად ელოდება სტუმრების მოსვლას, მათთან ერთად ვახშმობასა და სხვადასხვა თემაზე საუბარს, რაც მის ცხოვრებას ოდნავ უფრო საინტერესოს ხდის. ლინგი სექსთოჯინების ფაბრიკაში მუშაობს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ჩინეთში. მისი ფუნქციაა მზა თოჯინების შემოწმება და დეფექტების გამოსწორება. სამუშაოს შემდეგ სახლში მარტო მყოფი საყვარელ ფილმებს უყურებს. მე-19 საუკუნის ევროპაში კი ადა ლავლეისი ახალი მანქანების გამოგონებაზე ოცნებობს, დაუმორჩილებელი ქალი მათემატიკურ გამოთვლებსა და სამეცნიერო კვლევებშია ჩაფლული. სამი მთავარი პერსონაჟი, სამი ქალი სამ სხვადასხვა სამყაროში. სამივე ცხოვრების არსს ეძებს და არც კი იციან, რომ ერთმანეთთან არიან დაკავშირებული... „გამოგონება ჩვენი საუკეთესო უნარია“ – მარტინა კლავადეჩერი
ძვირფასო მკითხველო! ეს წიგნი დაფუძნებულია რეალურ ისტორიებსა და იმ მიზეზების გამოძიებაზე, რასაც ჩვენ ზოგჯერ ბედისწერას ვუწოდებთ. მე მწამს ღმერთის და მისი მოსიყვარულე ძალის, რადგან ვგრძნობ ამ ყველაფერს, როგორც საკუთარ მამოძრავებელ ძალას, მაგრამ მე არ მჯერა, რომ ჩვენ, ადამიანები, მცენარეთა თესლებივით მიმოგვფანტეს დედამიწაზე და ზოგიერთ ჩვენგანს ხელსაყრელი პირობები შეუქმნეს, ხოლო ზოგს კი გაუსაძლისი ტანჯვა ერგო აბსოლუტურად შემთხვევით. ჩემმა სიყვარულმა და ემპათიამ ყველაფრის მიმართ, რაც ცოცხალია, გამიჩინა სურვილი, ჩავატარო გამოძიება და გავაშუქო საკუთარი გამოცდილების და შრომის შედეგები, ადამიანთა საკეთილდღეოდ, მათი რეაქციის მიუხედავად.
ს. ბულგაკოვის „ფილოსოფიის ტრაგედია“ არის ეტაპობრივი ნაშრომი მის ცხოვრებაში, რომელიც ფილოსოფიიდან თეოლოგიაზე გადასვლას აღნიშნავს. ბულგაკოვი თანამედროვე ევროპული ფილოსოფიის ბუნებას ავლენს, როგორც ერესების სერიასა და ღვთისმეტყველების უკანონო შვილს. იგი ფილოსოფიის თვითნებობისა და სისტემების აგების შეუძლებლობის მომენტს აფიქსირებს და სისტემატური აზროვნების უსაფუძვლობას ავლენს.
შესტოვი ნაშრომს „ათენი და იერუსალიმი“ უკვე ემიგრაციაში წერდა, როდესაც იძულებული გახდა, რევოლუციის შემდეგ სამშობლო დაეტოვებინა. როგორც შემდეგ აღმოჩნდა, ეს იყო მისი ბოლო წიგნი, რომელიც ბუნებრივად აჯამებდა მის მთელ ფილოსოფიურ მოღვაწეობას. ეს არის მოაზროვნის ესეებისა და სტატიების კრებული, რომელიც დაწერილია მის მიერ 10 წლის განმავლობაში. ეს ტექსტები ერთი ყდის ქვეშ იმ მიზეზით გაერთიანდა, რომ ასე თუ ისე ერთსა და იმავე პრობლემას – რწმენისა და გონების, ირაციონალურისა და რაციონალურის დამოკიდებულებას – განიხილავს.
