თანამედროვე

პიესა „გუვერნანტი ქალი“ მოგვითხრობს მე-20 საუკუნის სიცილიაში, არისტოკრატიულ ოჯახში მომუშავე გუვერნანტი ქალის ისტორიას. ვიტალიანო ბრანკატის ეს ნაწარმოები, განსაკუთრებით ფასობს, როგორც ერთ-ერთი მნიშვნე­ლოვანი ნამუშევარი, რომელიც ეხება ქალის ემანსიპაციას და პატრიარქალური საზოგადოების კრიტიკას იტალიურ ლიტერატურაში.

მორი ოგაის „მოცეკვავე გოგონა“ (舞姫 Maihime, 1890) იაპონური მოდერნიზმის პირველი მნიშვნელოვანი პროზაული ნაწარმოებია. მთავარი გმირი ტოიოტარო იაპონელი სტუდენტია, რომელიც გერმანიაში სასწავლებლად მიემგზავრება. იქ ის იცნობს ახალგაზრდა გერმანელ მოცეკვავეს, ელისეს, და მათ შორის სიყვარულის ისტორია იწყება. თუმცა, ტოიოტარო იაპონიიდან მიღებული დავალებებისა და კარიერული პასუხისმგებლობების გამო მძიმე არჩევანის წინაშე დგება — ერთი მხრივ, მისი გრძნობები ელისესადმი, მეორეს მხრივ კი მოვალეობა და ქვეყნისადმი ვალდებულება.

ივა თადიაშვილი ქართველი ავტორი და კინომცოდნეა, რომელიც ცნობილია თავისი წვლილით თანამედროვე ლიტერატურასა და კინოში. მას გამოქვეყნებული აქვს რამდენიმე ნაშრომი, მათ შორის „მშფოთვარე გარდასახვა,“ „Sacrificium Intellectus“ და „Saturnlyrik.“ მისი პოეზია ხშირად ეხება პიროვნული გარდასახვისა და ინტელექტისგან განთავისუფლების თემებს. ლიტერატურული საქმიანობის გარდა, ივა კინემატოგრაფიაშიც მოღვაწეობს.

Sacrificium intellectus (2021-2024წ.) წინასწარ განზრახული მისტიფიკაციაა, რომელიც ემსახურება პირველ რიგში ავტორის ინტელექტის და ლოგიკის მონობიდან განთავისუფლებას და შემდეგ უკვე ზოგიერთი მკითხველისაც. კრებული მთლიანად გზაა და წინაღობები, რაც ავტორმა, ამ არქაული რიტუალის შესრულებისას გაიარა. ის ამ გზაზე განჭვრეტილ სურათებს გვიზიარებს. კრებული სწორედ ამ რიტუალის შესრულებაა და სრულიად ახლებური ხედვის შეძენის და საბოლოოდ რეალობაზე დაპატრონების წარმატებული მცდელობა.

21-ე საუკუნის სკოლა აღარ არის მხოლოდ ცოდნის გადაცემის ადგილი — ის არის ურთიერთობის, ემპათიისა და ინოვაციის სივრცე

სასაუბრო მოიცავს სიტყვებისა და გამოთქმების აუცილებელ მინიმუმს, რომელიც დაეხმარება თურქეთში ტურისტად, სამუშაოდ, სამსახურებრივი მივლინებით, სამეწარმეო–კომერციული ინტერესებით წასულ საქართველოს მოქალაქეებს

ტიბელტელთა სულიერი ლიდერის, ნობელის პრემიის ლაურეატის დალაი ლამა XIV-ის აზრით, ვინაიდან ამქვეყნად ჩვენი ხანმოკლე ყოფნიდან მხოლოდ სიკეთე რჩება, ამიტომ მთელი ძალისხმევით უნდა ვეცადოთ, რომ ვაკეთოთ სასარგებლო საქმეები როგორც საკუთარი თავისთვის, ისე სხვებისთვის

წიგნი წარმოადგენს თანამედროვე (2000-2020 წწ.) რუსული მცირე პროზის კრებულს, მასში შევიდა დღევანდელობის ყველაზე ცნობილი რუსულენოვანი ავტორების მოთხრობები და ესეები, რომლებშიც თანამედროვე საზოგადოებრივი თუ ოჯახური ცხოვრების პრობლემატიკა შთამბეჭდავადაა გადმოცემული.

კრებულში შესულია თანამედროვე გერმანელი პოეტის, ჰანს არნფრიდ ასტელის მინიატიურული ლექსები, რომლებიც ჰაიკუს ფორმითაა დაწერილი

კრებულში განხილულია რუსული ლიტერატურის, ფილოსოფიის, სულიერების ზოგიერთი ასპექტი. ყურადღების ცენტრშია რუსული ლიტერატურის ის ნიმუშები, რომელთა ქართულ ენაზე თარგმანიც კრებულის ავტორმა შეასრულა. წერილები ეძღვნება კლასიკოს მწერალს მ. სალტიკოვ-შჩედრინს, ქარისტიან ავტორსა და მოძღვარს მამა ალექსანდრე მენს, ფილოსოფოს ნიკოლაი ბერდიაევს, თანამედროვე ავტორებს – ბორის აკუნინს, ლორა ბოჩაროვას, ევგენი ვოდოლაზკინს.

ფილოლოგიური წერილების კრებული ეძღვნება იმ მწერლებს, ვინც სხვადასხვა წლებში ლიტერატურის დარგში ნობელის პრემიით დაჯილდოვდა. წერილებში ყურადღება ამ მწერალთა იმ ნაწარმოებებზეა გამახვილებული, რომლებიც წერილების ავტორმა ქართულ ენაზე თარგმნა.

მოთხრობა ცირკის მსახიობთა ცხოვრების შესახებ.

მეოცე საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი გერმანელი მწერალი, ნობელის პრემიის ლაურეატი (1972), ჰაინრიხ ბიოლი ქართველი მკითხველის წინაშე წარდგენას არ საჭიროებს. მისი არაერთი რომანი (მათ შორის - „და არ უთქვამს არც ერთი სიტყვა“, „როცა ომი დაიწყო“, „უკაცო სახლი“, „კლოუნის თვალთახედვა“) და მრავალი მოთხრობა დიდი ხანია, თარგმნილია ისეთი ცნობილი მთარგმნელების მიერ, როგორიცაა დალი ფანჯიკიძე, ნოდარ რუხაძე და სხვები.

წიგნში შეტანილია ჩვენი დროის მნიშვნელოვანი მკვლევრის ორი წერილი დიდი ევროპელი მოაზროვნეების - ი. ვ. გოეთესა და ფრიდრიხ ნიცშეს შესახებ, რომლებშიც ამ ავტორთა შემოქმედებისა და მსოფლმხედველოის ზოგადი და სიღრმისეული ანალიზია მოცემული.

„შემოქმედების საზრისი“ ჩაფიქრებულ იქნა მარქსის, ნიცშეს, დოსტოევსკის, ჰუსერლის, ბერგსონის, შტაინერის იდეების ერთგვარ პასუხად. თვით ბერდიაევი „შემოქმედების საზრისს“ თავის ყველაზე შთაგონებულ ნაწარმოებად თვლიდა, რადგან მასში თავისი ორიგინალური ფილოსოფიური ნააზრევის სრულად გამოთქმა პირველად შეძლო.

პაპანაქება სიცხეა. ირისი მანჰეტენში თავის ბინაშია და მოუთმენლად ელოდება სტუმრების მოსვლას, მათთან ერთად ვახშმობასა და სხვადასხვა თემაზე საუბარს, რაც მის ცხოვრებას ოდნავ უფრო საინტერესოს ხდის. ლინგი სექსთოჯინების ფაბრიკაში მუშაობს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ჩინეთში. მისი ფუნქციაა მზა თოჯინების შემოწ­მება და დეფექტების გამოსწორება. სამუშაოს შემდეგ სახლში მარტო მყოფი საყვარელ ფილმებს უყურებს. მე-19 საუკუნის ევროპაში კი ადა ლავლეისი ახალი მანქანების გამოგონებაზე ოცნებობს, დაუმორჩილებელი ქალი მათემატიკურ გამოთვლებსა და სამეცნიერო კვლევებშია ჩაფლული. სამი მთავარი პერსონაჟი, სამი ქალი სამ სხვადასხვა სამყაროში. სამივე ცხოვრების არსს ეძებს და არც კი იციან, რომ ერთმანეთთან არიან დაკავშირებული... „გამოგონება ჩვენი საუკეთესო უნარია“ – მარტინა კლავადეჩერი