დაზაი ოსამუს ნოველა, „ვილონის ცოლი“, ცუნეკოსა და თავისი მწერალი ქმრის, იოზოს მშფოთვარე ქორწინებას აღწერს ომის შემდგომ იაპონიაში. მასში განხილულია სოციალური ზეწოლა, ექზისტენციალური სასოწარკვეთა და სიყვარულისა და იდენტობის სირთულეები. ნოველა გვთავაზობს ადამიანის მდგომარეობის ღრმა გაგებას მისი ტრანსფორმაციის დროს.
ჰიგუჩი იჩიიოს მოკლე ისტორიები მეიჯის ერაში მცხოვრები ჩვეულებრივი ხალხის ცხოვრებას გვიყვება. ის ნათელი ჭეშმარიტებითა და ღრმა ემპათიით აღწერს სიღარიბისა და თავგანწირვის თემებს და ადამიანური ურთიერთობების სირთულეებს. მისი უბრალო, თუმცა ჩამაფიქრებელი წერის სტილი ყოველდღიურ გამოცდილებებს აღწერს, რამაც წარუშლელი კვალი დატოვა იაპონურ ლიტერატურაზე. მისი სამი მოთხრობის მიხედვით რეჟისორმა ტადაში იმაიმ 1953 წელს ფილმი გადაიღო, სახელწოდებით „ტალახიანი წყლის ყურე“. ასევე, მოთხრობების მიხედვით იდგმება თეატრალური წარმოდგენები.
მოზამბიკელი მწერლის მია კოუტუს რომანი „მთვარეული მიწა“ პირველად 1992 წელს გამოიცა და მოგვითხრობს ბიჭის მუიდინგასა და მოხუცი ტუაჰირის შესახებ, რომლებიც სამოქალაქო ომს გაქცეულები გზაზე მიტოვებულ მაშიმბობუში (ავტობუსში) აფარებენ თავს. 1995 წელს ამ წიგნის მიხედვით გადაღებული იქნა ფილმი Sleepwalking Land.
იესო ქრისტეს შობის და ჯვარცმის თარიღები დღემდე დაუზუსტებელად ითვლება. ამ წიგნში ნახავთ დეტალურად ახსნილ და განმარტებულ სრულ თარიღებს, არა მარტო მის შობასა და ჯვარცმაზე, არამედ მისი ცხოვრების სხვა მნიშვნელოვან მოვლენებზეც. წიგნში აგრეთვე არის ვარაუდი ქვეყნის აღსასრულის ზუსტ თარიღზე, მიუხედავად იმისა, რომ ქრისტეს სიტყვებით, ეს დღე, მხოლოდ მამა ღმერთმა იცის, როდის იქნება.
უფალი ჩაიტანჲას მოძღვრება არის უფალი კრიშნას სწავლების პრაქტიკული დემონსტრირება, რომელიც „ბჰაგავად-გიტას“ დასასრულს ამბობს, რომ ყველა უნდა მიენდოს მას, ღმრთეების უზენაეს პიროვნებას. უფალი ჩაიტანჲა, რომელიც ბენგალიაში, აღმოსავლეთ ინდოეთში, დაახლოებით 1496 წელს დაიბადა, პირდაპირ გვასწავლის, რომ ადამიანმა თაყვანი უნდა სცეს უფალ კრშნას, რადგან ის არის აბსოლუტური ჭეშმარიტება და არ არსებობს განსხვავება მის სახელს, თვისებას, ფორმასა და გართობას შორის. მისი მოძღვრება დაეხმარება ადამიანთა საზოგადოებას ახლებურად შეხედოს სულიერ ცხოვრებას, გახსნის რა სივრცეს წმინდა სულის მოღვაწეობისთვის.
ხშირად გეჩვენებათ, რომ წარუმატებლობა გდევთ თან, რომ გარემოებები თქვენ წინააღმდეგ ეწყობა? სინამდვილეში ყველაფერი დამოკიდებულია თქვენს შინაგან განწყობაზე! საკმარისია გადაერთოთ „საჭირო ტალღაზე“ და გადაიჭრება ჯანმრთელობასთან, ფინანსებთან დაკავშირებული პრობლემები,სულიერი შფოთვები გაქრება. შესაძლებელია შეცვალოთ ცხოვრება უკეთესობისკენ, თუ მისდევთ ლუიზა ჰეის რჩევებს. წინ მხოლოდ კარგი გელოდებათ-ამაში დარწმუნებულია თავად ლუიზა,თვითდახმარების მოძრაობის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, ბესტსელერების ავტორი პოპულარული ფსიქოლოგიის ჟანრში, და მისი თანაავტორი, ცნობილი ჟურნალისტი შერილ რიჩარდსონი.
„იქ, სადღაც ზემოთ, სპილენძის ოქსიდის მწვანე საფარით ჩამუქებული ეკლესიის გუმბათებსა და პირქუშ კოშკებს მიღმა, მოცისფრო-მონაცრისფრო ბურუსში კაფე გახვეულა. კაფეში ბევრი პატარა მაგიდა დგას, საიდანაც ჩვენს ქალაქს შეგიძლია გადმოხედო. სწორედ ასე იქცევა თითქმის ყველა, ვისაც ოდესმე აქ უცხოვრია. მე კი მათ ვიცნობდი“, – წერს ლენკა რაინროვა, პრაღის გერმანულენოვანი ლიტერატურის უკანასკნელი წარმომადგენელი, რომელმაც მისთვის და არამხოლოდ მისთვის მნიშვნელოვან ადამიანებს თავის წარმოსახვით კაფეში მიუჩინა ბინა. ვის არ შეხვდები აქ: მაქს ბროდს, ეგონ ერვინ კიშს, ფრანც ვერფელს, თეოდორ ბალკს, ფრანც კაფკას თუ ანა ზეგერსს.
ამ წიგნის მეშვეობით ლიეტუველი საზოგადოება პირველად გაეცნო საქართველოსა და, საერთოდ, კავკასიას. ცხოვრების ბოლომდე არ განელებია მწერალს საქართველოსადმი სიყვარული. მის ლეგენდას „დაწყევლილი ბერები“ ლიეტუველი ბავშვები სასკოლო სახელმძღვანელოში ეცნობოდნენ და მათთვის საქართველო ერთ-ერთ მომაჯადოებელ და საოცნებო მხარედ იყო ქცეული. ლიეტუვურ ლიტერატურულ კრიტიკაში დღემდე კამათობენ იმის თობაზე, ამ ლეგენდებს მართლა უდევს საფუძვლად კავკასიური ფოლკლორი თუ ის მთლიანად ავტორის ფანტაზიის ნაყოფია. ამ კითხვას პასუხი რომ გაეცეს, საჭიროა „კავკასიური ლეგენდების“ გაცნობა და სათანადოდ შესწავლა. სწორედ ამ მიზნით ითარგმნა და გამოიცა ეს პატარა და ფრიად საყურადღებო წიგნი.
რომანი „ცოლი“ მოგვითხრობს „საერთაშორისო წითელი ჯვრის“ წარმომადგენლისა და მისი ინგლისელი მეუღლის ცხოვრებას ღაზაში, 1974 წელს, ქიფურის ომში ისრაელის გამარჯვების შემდეგ. ნაწარმოებს საფუძვლად დაედო ავტორის მშობლების ცხოვრება. მამამისი იმ წლებში „წითელი ჯვრის“ წარმომადგენელი იყო ღაზაში. რომანმა მოიპოვა პრემიები „ფემინა“ და „მედიჩი“.