თანამედროვე

ოშო მკითხველს მოუწოდებს, ახალი თვალით შეხედოს ცხოვრებას, გათავისუფლდეს სტერეოტიპული აზროვნებისგან, რომელიც ადამიანს აჯაჭვებს, ხელს უშლის, ცხოვრებისგან მიიღოს სიამოვნება. „მე არ ვარ ღმერთის წინააღმდეგი, - ამბობს ოშო. - მე მას ყველგან ვეძებდი და, აი, რა აღმოვაჩინე: ის არსად არ არის. მე ვეძებდი შიგნითაც და გარეთაც, მე ყველაფერს ვაკეთებდი, რაც შემეძლო. ღმერთი არ არის. ეს უბრალო კონსტატაციაა ფაქტის, სიბრაზის, მტრობის გარეშე. რისი გაკეთება შემიძლია, თუ ის არ არსებობს?! მე არ ვარ დამნაშავე“.

მართალია, ეს წიგნი გასულ საუკუნეშია დაწერილი, მაგრამ მეღვინეობით დაინტერესებული მკითხველი მასში მრავალ ღირებულ ცნობას შეიძენს მარნის მოწყობის შესახებ, მათ შორის, ადგილის შერჩევის, ქვევრის დამზადების, რთველისთვის მომზადების და სხვადასხვა ტიპის ღვინოების დაყენების შესახებ.

წიგნი წარმოადგენს ენციკლოპედია გეორგიკას პირველ ტომს (სიმბოლოების ენციკლოპედია). გამოცემას ერთვის შესავალი წერილი, „სიმბოლოს და ტექსტის განმარტება“, რომელიც გზამკვლევია მკითხველისთვის და ენციკლოპედიაში თავმოყრილი სიმბოლოების უკეთ გაგებაში დაეხმარება.

„სოციალური საკითხების გაშუქების მეგზური“ მომზადდა, როგორც დამხმარე სახელმძღვანელო ჟურნალისტებისა, სტუდენტებისთვის და ჟურნალისტიკით და სოციალური მეცნიერებებით დაინტერესებული პირებისთვის.

ერთ-ერთი თამამი ნაშრომია ქართულ მწერლობაში. აღმოსავლეთში მას, ახალ ბუდას, ან უფრო მოკრძალებით გასხივოსნებულსაც კი უწოდებდნენ. ნაწარმოები იმდენად ღრმა ფილოსოფიურ-ფსიქოლოგიურ ასპექტებს შეიცავს, რომ მკითხველს დაამუნჯებს, უამრავ საფიქრალს გაუჩენს და თავიდან დააფიქრებს სიკვდილ-სიცოცხლის რაობაზე. წაიკითხავთ ამ წიგნს და იტყვით, რომ სიცოცხლე, ისევე როგორც სიკვდილი - მშვენიერია. უბრალოდ, უნდა მიხვდეთ, რომ ეს მუდმივი წრებრუნვაა, სამყაროს მარადისობის კანონი.

„ჯუჯა“ (1944) ბრწყინვალე იგავია, რომელშიც ზოგადი სახით არის მოხაზული კაცობრიობის უმთავრესი მანკიერებები, ამბავს კი თვითონაც ბოროტი ჯუჯა გადმოგვცემს. ამ რომანში ყოველი პერსონაჟი სხვადასხვა მანკიერებასა და სისუსტეს უჩვენებს, ამასთან, ეს ყველაფერი ისე ხდება, რომ ჩვენ ცხადად დავინახოთ საკუთარი მიდრეკილება ამ მანკიერებებისადმი.

ამ წიგნში დიმიტი რუზნაძე XIX საუკუნის დიდი რუსი ფილოსოფოსის, ჩამოყალიბებული ფილოსოფიური სისტემის შემქმნელის, ვლადიმერ სოლოვიოვის, ნააზრევის ფუნდამენტურ ანალიზს გვთავაზობს, რისთვისაც დიდი ოდენობით ფაქტობრივ მასალას მოიხმობს და სხვა მოაზროვნეებთან შედარებები მოაქვს.

ლექსებში გამღჟავნებული პოეტური ხილვები ოდნავადაც არ არის ბუნდოვანი, გამოგონილი და მოჩვენებითი. აქ ყოველივე ნამდვილია, ბუნებრივი, ეჭვშეუტანელი და დამაჯერებელი. პოეტის თითეული ლექსი ერთგვარი ავტოპორტრეტია, კეთილშობილი ქართველი კაცის სახისა და ხასიათის უტყუარი ანარეკლი.

ფრანსუა მორიაკის შედევრი და ერთ-ერთი უდიდესი კათოლიკური რომანი, „ტერეზა დეკეირუ“ არის უიღბლოდ გათხოვილი ახალგაზრდა ქალის შემზარავი ისტორია, რომელსაც სასოწარკვეთილება მკვლელობაზე ფიქრისკენ უბიძგებს. მორიაკი სულიერი იზოლაციისა და სასოწარკვეთის დაუვიწყარ პორტრეტს ხატავს, მაგრამ ასევე დრამატიზირებს შენდობის, წყალობისა და გამოსყიდვის რთულ რეალობას. რომანის მოქმედება ბორდოს გარეთ, გაუსაძლისი სიცხისა და მოულოდნელი ქარიშხლების რეგიონში ასახავს ტერეზას შინაგან სამყაროს, ფიგურისა, რომელიც თაობების განმავლობაში იპყრობდა მკითხველთა წარმოსახვას.

წიგნი ლექციების კურსის ფორმითაა შედგენილი და განკუთვნილია სტუდენტებისთვის და ასევე ფსიქოლოგიით დაინტერესებული მკითხველთა წრისთვის. ცხადია წიგნს ვერ ექნება ყოვლისმომცველობის პრეტენზია, მაგრამ ავტორთა ჯგუფი ორიენტირებულია თანამედროვე ეპოქის მოთხოვნებზე, რაც გამოყენებითი ფსიქოლოგიის შესწავლასა და მის პრაქტიკაში დანერგვას უკავშირდება. ვფიქრობთ, ნაშრომი ასევე დაეხმარება შრომით ჯგუფებში ჩართულ ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს, რათა გააანალიზოს და გააკეთოს სავარაუდო დასკვნები თანამედროვე ორგანიზაციებში მიმდინარე ცვლილებებსა და მის შედეგებზე, როგორც შეუქცევად პროცესებზე.

ალექსანდრე ყაზბეგის მოთხრობა „ელისო“ რუსეთის მიერ ჩეჩნების იძულებით გადასახლებასა და ქართველი ვაჟისა და ჩეჩენი გოგონას, ელისოს, სიყვარულს ეძღვნება.

წიგნი ეძღვნება დიდგორის ომს, რომელიც XII საუკ. საქართველოს ისტორიის ერთ-ერთი უბრწყინვალესი მოვლენაა. დიდგორის ომში თურქ-სელჯუკთა ჯარის სასტიკი განადგურებით ქართველი ხალხი განთავისუფლდა თურქთა საუკუნოვანი მოძალეობისაგან და დასაბამი მიეცა საქართველოს პოლიტიკურ და სამეურნეო აღორძინებას. ნაშრომში ფართოდაა გაშუქებული საქართველოს მაშინდელი სოციალურ-პოლიტიკური ვითარება, ქართველი ხალხის ბრძოლა გაერთიანებისა და დამოუკიდებლობისათვის, დავით აღმაშენებლის მოღვაწეობა, მისი ბრძოლა გარეშე მტრებისაგან საქართველოს განთავისუფლებისა და ქვეყნის გაერთიანებისათვის.

თეონა შარიქაძის მონოგრაფიული ნაშრომის, „ინკლუზიური განათლების ორმხრივი სარგებლიანობის პრინციპი“, მიზანია, საზოგადოებას აჩვენოს ინკლუზიური სწავლების პოზიტიური ეფექტი მასში ჩართულ მოსწავლეებზე. ნაშრომში განსაკუთრებული აქცენტი კეთდება ტიპური განვითარების მქონე მოზარდებზე, რომელთაც აქვთ განათლების ამგვარი მოდელის გამოცდილება.

დავით აღმაშენებლის ეპოქაზე ყველას ბევრი გვიფიქრია. ჩვენამდე მოღწეული ცნობებით, ძნელად წარმოსადგენია, თუნდაც როგორ მოიგო გენიოსმა მეფემ დიდგორის ბრძოლა. „მსტოვარის“ ავტორმა, ალექსანდრე პაიკიძემ, ის ეპოქა გააცოცხლა და წარმოუდგენელი ემოციებით ავსებს მკითხველს. თანამედროვე ქართველ მწერლებს შორის ცოტა თუ მოიძებნება, ვინც გაბედა და ქართული ისტორია გააცოცხლა. ავტორმა კი ეს გენიალურად შეძლო. წიგნში გადმოცემული ამბები მოგიყვებათ, რატომ და როგორ უყვარდათ სამშობლო, რისი გაღება უწევდათ ჩვენს წინაპრებს, რომ საქართველოს დღემდე მოეღწია... ეს რომანი იმ ნაპერწკალს აგინთებთ, რომელიც გასული საუკუნის ბოლოს ენთო ბევრი ქართველის გულში და რამაც საქართველოს დამოუკიდებლობა მოუპოვა... ამ წიგნზე ასე ვიტყოდი: „წიგნი, რომელიც ყველა ქართველმა უნდა წაიკითხოს“.

„ველბის ცხოვრება“ – ეს არის პიესა რეალური პიროვნების, იტალიელი მხატვრისა და პოეტის, პიერჯორჯო ველბის ბრძოლის შესახებ სიკვდილის უფლებისთვის, რაც საბოლოოდ, მიუხედავად რომის ეკლესიის დიდი წინააღმდეგობისა, ამ უფლების მოპოვებით დასრულდა.

წინამდებარე კვლევის საგანია ორი გმირული ეპოსი – „ამირანიანი“, „არსენას ლექსი“, და ერთი რომანტიკული ეპოსი – „აბესალომ და ეთერი“. ზურაბ კიკნაძე ამ სამ ეპოსზე ახლებურ ხედვას გადმოგვცემს, მათ შორის ერთობ საინტერესო პარალელებს ავლებს და მნიშვნელოვან მიგნებებსაც გვთავაზობს.