თარგმანი

"კაენი" არის ლორდ ბაირონის პოეტური თხზულება, რომელიც კაენისა და აბელის ისტორიის დრამატიზებულ ვერსიას წარმოადგენს, დანახულს კაენის თვალით. გამოქვეყნებულია 1821 წელს.

"დაუპატიჟებელი" არის მორის მეტერლინკის რიგით მეორე პიესა, რომელიც ზებუნებრივ ძალებთან ადამიანის კონფლიქტის გარშემოა აგებული, ძალებთან, რომელთა წინააშე ის უძლურია. პიესის პრემიერა პარიზში შედგა 1891 წლის 20 მაისს.

უმცროსი ძმის მიერ უსამართლოდ განდევნილი ჰერცოგი არდენის ტყეში გაიხიზნება ერთგულ მიმდევრებთან ერთად, მისი ქალიშვილი კი ამ დროს კარზე რჩება თავისი ბიძაშვილის მხლებლად. როდესაც ცხოვრება რომანტიულ ელფერს იძენს, გოგონები ინიღბებიან და ტყეს აშურებენ, სადაც მეგობრულად განწყობილი ავაზაკებისა და ბრძენი ბრიყვების გარემოცვაში აღმოჩნდებიან. ეს პიესა, რომელიც ერთდროულად მსუბუქი კომედიაცაა და სოციალური პრობლემების უფრო ღრმა ასახვაც, პერსონაჟთა დაუვიყწარ კრებულსა და შექსპირის უმშვენიერეს პოეზიას წარმოგვიდგენს.

"კომუნისტური პარტიის მანიფესტი" - ესაა 1848 წლის პოლიტიკური მანიფესტი კარლ მარქსისა და ფრიდრიხ ენგელსის ავტორობით, რომელშიც კომუნისტთა ლიგის პროგრამაა ჩამოყალიბებული. პირველად "მანიფესტი" გამოქვეყნდა გერმანულ ენაზე, 1848 წლის რევოლუციების დასაწყისში, და მას შემდეგ ის ერთ-ერთ ყველაზე გავლენიან პოლიტიკურ ტექსტად ითვლება მსოფლიოში.

"პრაქტიკული გონების კრიტიკა" - მეორეა კანტის ცნობილი სამი "კრიტიკიდან", ეს არის მორალის სამი ძირითადი თეორიის ერთ-ერთი ნაწილი და ფუძემდებლური ტექსტი მორალის ფილოსოფიის ისტორიაში. ნაშრომი პირველად გამოქვეყნდა "ზნეობის მეტაფიზიკის დაფუძნებიდან" სამი წლის შემდეგ (1788) და მასში კანტის მორალური თეორიის ძირითადი თემებია განვითარებული, გადმოცემულია ნების თავისუფლების ერთობ ორიგინალური იდეა და განვითარებულია მისი პრაქტიკული მეტაფიზიკა.

"ოჰაიოს ექსპრომტი" ბეკეტის პირველი პიესაა, რომელშიც ის ტყუპისცალს ანუ ორეულს იყენებს სცენაზე, თუმცა როგორც სარკისებურ ანარეკლს. პიესა 1980 წელსაა დაწერილი, ხოლო პრემიერა მომდევნო წელს შედგა ოჰაიოს აკადემიურ სიმპოზიუმზე.

"იუდას სახარება" არის გნოსტიკური ტექსტი, რომელიც იესოსა და იუდა ისკარიოტელს შორის დიალოგისგან შედგება. მიჩნეულია, რომ ტექსტი შექმნილია მეორე საუკუნის გნოსტიკოსი ქრისტიანებისა და არა თვით იუდა ისკარიოტელის მიერ. ერთადერთი ორიგინალი კოპტურ ენაზეა შემონახული. წინამდებარე თარგმანი შესრულებულია ინგლისურიდან.

"რენე" - შატობრიანის ნოველაა, რომელმაც უზარაზარი გავლენა იქონია რომანტიზმის განვითარებაზე. მასში აღწერილია გრძნობითა და ვნებით აღსავსე ახალგაზრდა კაცის ისტორია, რომელიც წინააღმდეგობაშია თანამედროვე საზოგადოებასთან.

"ტიბეტური სახარება" - ეს არის აპოკრიფული ტექსტი, რომელიც თითქოს 1887 წელს იქნა აღმოჩენილი და, რომლის მიხედვით, იესო ქრისტე, სანამ პალესტინაში შუდგებოდა ქადაგებას, ტიბეტსა და ინდეოთში ცხოვრობდა. მოცემული ტექსტის ორიგინალების არსებობა არ არის დადასტურებული.

"ახალი აღთქმა" ქრისტიანული სარწმუნოების ორიდან ერთ-ერთი უმთავრესი ტექსტია, რომელშიც იესო ქრისტეს ცხოვრება და მოძღვრებაა გადმოცემული სახარებების სახით. გარდა საკუთრივ სახარებებისა, ტექსტი ასევე მოიცავს "მოციქულთა საქმეებს", "კათოლიკე ეპისტოლეებსა" და "იოანეს გამოცხადებას".

"უინძორელი მხიარული ქალები" პირველად 1602 წელს გამოქვეყნდა. შექსპირის ცნობილი პერსონაჟი, სერ ჯონ ფოლსტაფი, მისი არაერთი პიესის გმირია. ამჯერად ლოთი და მექალთანე ფოლსტაფი სამი მოხერხებული ქალბატონის - მისის პეიჯის, მისის ფორდისა და მისის კუიკლის - მსხვერპლი ხდება. ცდილობს რა სუსტ სქესთან გაარშიყებას, ფოლსტაფი მახვილგონივრულ ინტრიგებში აღმოჩნდება ჩათრეული, რომლებიც ამ ქალბატონების მიერაა მოფიქრებული.

"ტენტაჟილის სიკვდილი" მეტერლინკის მიერ 1894 წელს მარიონეტებისთვის დაწერილი უკანასკნელი პიესაა, რომელშიც ბედისწერისადმი ადამიანის წინააღმდეგობის უნაყოფობის თემაა განვითარებული. პირველად დაიდგა მოსკოვის სამხატვრო თეატრში 1905 წელს.

"ქრიზანთემები" - ესაა ჯონ სტეინბეკის ფემინისტურ-სიმბოლისტური მცირე პროზის ნიმუში, მოთხრობა, რომელშიც სულ რამდენიმე გვერდზე ღრმა ფსიქოლოგიური დრამა თამაშდება.

"ებრაელთა საკითხი" არის კარლ მარქსის 1843 წლის ნაშრომი, რომელშიც ის ბრუნო ბაუერის მიერ პრუსიაში ებრაელთა ემანსიპაციის შესაძლებლობების კრიტიკის საფუძველზე ლიბერალურ უფლებათა საკუთარ ანალიზს გვთავაზობს.

"ადამიანის უფლებათა საყოველთაო დეკლარაცია" ეპოქალური ნაწარმოებია ადამიანის უფლებათა ისტორიაში. ის შემუშავებულ იქნა მსოფლიოს ყველა რეგიონის სამართლისა და კულტურის სფეროს წარმომადგენელთა მიერ, ხოლო დამტკიცებულ იქნა გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე 1948 წლის 10 დეკემბერს პარიზში. მასში პირველადაა ჩამოყალიბებული ადამიანის ძირითადი უფლებები, რომლებიც საყოველთადო დაცვას ექვემდებარება. ტექსტი ხელმისაწვდომია ექვს ენაზე.

ითვლება რა მსოფლიო ფილოსოფიის ერთ-ერთ ყველაზე ღრმა, გავლენიან და მნიშვნელოვან ნაწარმოებად, "ზნეობის მეტაფიზიკის დაფუძნება" საფუძველია კანტის მთელი შემოქმედებისა. მასში ფილოსოფოსი წარმოადგენს ძირითად კონცეფციას, რომელიც ცენტრალურია მისი მორალური ფილოსოფიისა და, პრაქტიკულად, მთელი თანამედროვე ეთიკური აზროვნებისთვის - ესაა კატეგორიული იმპერატივი, მორალის უზენაესი პრინციპი, რომლის თანახმად უნდა ხდებოდეს ყველა გადაწყვეტილების მიღება.