წიგნები

უოლეს დ. უოთლზმა „გამდიდრების მეცნიერული გზა“ 1900-იანი წლების დასაწყისში დაწერა. მას შემდეგ საუკუნეზე მეტი გავიდა და წიგნი დღესაც აქტუალურია, რადგან ადამიანები კვლავაც ერთგულებენ მის მოძღვრებას. უოთლზი ამბობს, რომ ეს არის ერთადერთი წიგნი, რომელიც ადამიანს სჭირდება გამდიდრებისთვის. ის იმასაც კი ამბობს, რომ ადამიანებმა არ უნდა წაიკითხონ სხვა წიგნები და უბრალოდ ფოკუსირება მოახდინონ „ენერგიის მუშაობაზე“, რომელსაც ეს წიგნი მოითხოვს.

ბერტრან რასელის „დასავლური ფილოსოფიის ისტორიის“ მესამე წიგნი მოიცავს პერიოდს მეთვრამეტე საუკუნიდან მეოცე საუკუნის პირველ ნახევრამდე და მასში განხილულია ის, რასაც ავტორი „თანამედროვე ფილოსოფიას“ უწოდებს, დაწყებული დევიდ ჰიუმიდან და ლოგიკური ანალიზის ფილოსოფიით დასრულებული. სწორედ ამ უკანასკნელ სკოლას მიაკუთვნებს ავტორი საკუთარ თავსაც.

საბჭოეთმა დაუკითხავად ისესხა უამრავი ელემენტი მასონობისგან, რადგან მისი საწყისი პოლიტიკური „ელიტის“ ნაწილი მიეკუთვნებოდა (ან პირად წარსულში წვდომა გააჩნდა) სხვადასხვა მასონურ, ეზოთერულ, კაბალისტურ, მისტიკურ, როზენკროიცერულ, მათ შორის, ფსევდო-ორგანიზაციებს, საზოგადოებებს და საძმოს. ამ წიგნში, ასევე, განვიხილავ საკმაოდ სინტერესო ფენომენს. მასონობის დევნის და ლიკვიდაციის პერიოდში შექმნილი „გულაგების“ პირველ სპეციალურ დაწესებულებებში მასონობის ზეგავლენაზე „კანონიერი ქურდების“ გარკვეული ტრადიციების ჩამოყალიბებაზე. სწორედ 1930-იან წლებში ჩამოყალიბდა ეს ფენომენი საბჭოეთში, რომელსაც ახასიათებდა საკუთარი კოდექსების მკაცრი პრინციპების არსებობა, ასევე ჩაკეტილობისა და კონსპირაციის გარკვეული დონე. ვფიქრობ საინტერესო გამოცემა გამოვიდა, რომელსაც დიდი ინტერესით გაეცნობით და რომელიც მისცემს თქვენს გონებას დამატებით ფიქრის საზრდოს.

„კაპიტალისტური  წარმოების წინამორბედი ფორმები“ პირველად გამოქვეყნდა 1939 წელს სათაურით „პოლიტიკური ეკონომიის კრიტიკის მონახაზები“ (მოსკოვი 1939).

ჟურნალისტი მამაკაცი, სახელად მიკელე, ფიქრობდა, რომ ოჯახი ბედნიერი იყო, ცოლი და ქმარი ერთმანეთს ეწყობოდნენ, დროს ატარებდნენ, მოგზაურობდნენ, შვილებს ზრდიდნენ, წიგნებს კითხულობდნენ, მაგრამ ჯემამ ის ერთ დღეს, მოულოდნელად, სახლიდან მაინც გააძევა, რის გამოც ფეხქვეშ მიწა გამოეცალა. სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილმა მამაკაცმა თავი რედაქ­ტორის მიერ შემოთავაზებული საქმის გამოძიებას შეაფარა; მომხდარი დანაშაული პროფესიონალურად გაშიფრა და დასკვნის გამოტანაში პროკურორს თავისი კვლევები წარუდგინა. გამოძიების პარალელურად, მიკელე საყვარელ მეუღლესა და შვილებზე ფიქრს არასოდეს წყვეტდა, მათთან დაბრუნებაზე განუწყვეტლივ ოცნებობდა. საფრთხისა და ფათერაკების მოყვარულმა ჯემამ ის ამასობაში სვინგერების კლუბში მიიტყუა, სხვადასხვა შემთხვევაში გამოცადა და ერთგულება დაამტკიცებინა. ამ რომანის სახით მკითხველი სტილისტური ინტერვენციით გამორჩეულ და შეიძლება ითქვას, ერთობ უჩვეულო ნიმუშს გაეცნობა.

წინამდებარე კრებულში წარმოდგენილია ქართველი მეფის, მამულიშვილის, მეცენატისა და მწიგნობრის, ვახტანგ მეექვსის პოეზია, გამსჭვალული პატრიოტული, ფილოსოფიური და სატრფიალო მოტვებით, რაც, ალ. ბარამიძის სიტყვებით, „ცხადჰყოფს, რომ ვახტანგს თავისი საკუთარი და საპატიო ადგილი უნდა მიეკუთვნოს როგორც ქართული კულტურის ისტორიაში საზოგადოდ, ისე ქართული პოეტური კულტურის ისტორიაში კერძოდ“.

როდესაც ელიტარული „ბალტიმორის საზარბაზნე კლუბის“ წევრები აღმოაჩენენ, რომ საქმის გარეშე რჩებიან სამოქალაქო ომის დასასრულს, მათი პრეზიდენტი, იმპი ბარბიკენი, სთავაზობს მათ, ააშენონ საკმარისად დიდი ზარბაზანი მთვარეზე რაკეტის გასაშვებად. მაგრამ როდესაც ბარბიკენის მოწინააღმდეგე დებს უზარმაზარ ფსონს, რომ პროექტი ჩავარდება, ხოლო გაბედული მოხალისე „პილოტირებული“  ფრენის მისიას წამოაყენებს, ერთი ადამიანის ოცნება იქცევა საერთაშორისო კოსმოსურ რბოლად.

რაულ ჩილაჩავამ აღადგინა, შეკრიბა და თარგმნა ტერენტი გრანელის ლექსები უკრაინულად და მეგრულად.

თბილისის სტუდენტობის მიერ 1915 წელს ერთობ საჭირბოროტო საკითხზე გამოცემულ კრებულში შესულია სამი გამორჩეული ქართველის მოსაზრებები საქართველოს მუსულმანური ნაწილის წარსულის, აწმყოსა და მომავლის საკითხებზე.

„ქართული სამართლის ისტორიის“ მეორე ნაწილის მეორე ნაკვეთში ფუნდამენტურად არის განხილული დანაშაულისა და სამართლის სხვადასხვა ასპექტები, მათ შორის, დანაშაულებანი სახელმწიფოს, ადამიანის სიცოცხლის, საკუთრების წინააღმდეგ; სამართლის მხრივ, საკორპორაციო სამართალი, სამოქალაქო სამართალი, სისხლის სამართალი ისევე, როგორც სასამართლოს წარმოება საქართველოში.

„ქართული სამართლის ისტორიის“ მეორე ნაწილის პირველი ნაკვეთი ძირითადად სოციალურ საკითხებს ეხება, როგორიცაა მოსახლეობა, წოდებრივი დანაწილება, მმართველი წრეები, მათ შორის ურთიერთობები ისევე, როგორც ცალკეული მოხელენი და მოხელეობა.

დიდი ქართველი ისტორიკოსის ფუნდამენტური ნაშრომის პირველ წიგნში განხილულია ქართული სამართლის წყაროები, ზოგადი ცნობები და საეკლესიო სამართლის ძეგლები ისევე, როგორც მეფეთა (ვახტანგ VI, ერეკლე II და სხვა) სამართლის ძეგლები და უცხოელთა ცნობები ქართული სამართლის შესახებ.

ოშო რაჯნიშის "ზარატუსტრა: მოცინარი წინასწარმეტყველი" ფრიდრიხ ნიცშეს "ასე იტყოდა ზარატუსტრასთან" დაკავშირებული საუბრებია, როგორც წინა ორი წიგნი "ზარატუსტრა: გზა აღმასვლისკენ" და "ზარატუსტრა: მოცეკვავე ღმერთი"

მეოცე საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი კათოლიკე მწერლის შედევრი, „ასპიტთა ბუდე“, მოგვითხრობს ბატონი ლუის, გატანჯული მოხუცი ადვოკატის ამბავს, რომელმაც თავისი უბედურება მთელ თავის ოჯახზე გაავრცელა. ლუი წერს დღიურს, რათა აუხსნას მათ და საკუთარ თავს, თუ რატომ არის დეფორმირებული მისი სული.

მორიაკის რომანი ოსტატურად იკვლევს სიამაყით, სისასტიკით და სიძულვილით გამოწვეულ ხრწნას და მის საპირისპიროს – ღვთაებრივ მადლს, რომელიც ხელმისაწვდომი რჩება თითოეული ჩვენგანისთვის სიკვდილის წუთამდე. ეს არის დაუვიწყარი ამბავი ერთი ადამიანის სულის ხსნისთვის ბრძოლის შესახებ.

კრებულში შესულია, როგორც თვითონ უწოდებდა, „მესხი“ კოტე გვარამაძის მიერ მეცხრამეტე საუკუნეში შეგროვილი 600-მეტი ანდაზა.

წიგნში მოთხრობილია ყოფილი მეძავის, მარიამის, 47-წლიანი განდეგილობის ამბავი მდინარე იორდანეს ნაპირას, რომელიც წმინდა იოანე ნათლისმცემლის სახელობის მონასტერში მოღვაწე მამებისგან არის შემონახული და პირველად სოფრონ იერუსალიმელის მიერ ჩაიწერა.