მცირე პროზა

ნაწარმოები ფენტეზის ჟანრის მოთხრობაა. ნაწარმოების ტექსტი ადაპტირებულია. გათვლილია elementary დონეზე.

კურკა ერთი უბედური კაცია, დილიდან ღამემდე ბაზარში დაეხეტება და დიდიან-პატარიანად ყველა მას დასცინის და აბუჩად იგდებს. კურკა იფიქრებს, ამ გაჭირვებას ცოლის შერთვით დავაღწევ თავსო და მართლაც იქორწინებს ერთ საეჭვო მანდილოსანზე, მაგრამ ის მიატოვებს და კურკა ისევ ბაზარში დაეხეტება...

ტამიკი ჰარამ ჰიროშიმას დაბომბვის საზარელი გამოცდილება აღწერა მოთხრობაში „ზაფხულის ყვავილები“ რომელსაც ტაკიტარო მინაკამის პირველი პრიზი მიანიჭეს. „ზაფხულის ყვავილები“ 1947 წელს, „გულის სურვილის მიწა“ კი 1951 წელს გამოქვეყნდა.

თავადის მიერ ნამუსახდილი და იძულებით გათხოვილი ნუცა შვილს აჩენს, მაგრამ ეჭვებში მყოფი პავლე ამ ყველაფერს სხვაგვარად უყურებს და ყველაფერი ყველა მათგანისთვის ტრაგიკულად მთავრდება.

წიგნში გაერთიანებულია ავტორის ხუთი მოკლე ისტორია. რამდენიმე მათგანი ავტობიოგრაფიული ხასიათისაა.

„ლიმონი“ და „აყვავებული ალუბლების ქვეშ“ მოტოჯირო კაჯიის მოკლე ისტორიებია. „ლიმონის“ გამოქვეყნების შემდეგ, კიოტოს მარუზენის მაღაზიაში ხშირად ტოვებდნენ ლიმონს. ის ლიტერატურულ სახელმძღვანელოშია შეტანილი. „აყვავებული ალუბლების ქვეშ“ კი მისი პირველი წინადადებით ძალიან პოპულარულია.

„Ein Buch für Alle und Keinen“...მიმდინარე დროში წიგნისმიერი თხრობის მცდელობა ყველასთვის და ამავდროულად არავისთვისაა განკუთვნილი. წინარე ტექსტები ერთგვარი მცდელობაა მიმდინარე რეალობის იმნაირი აღქმის, სადაც, არსებული გაუცხოების მიუხედავად, ადამიანის გაცნობიერების არეალში აუცილებლად შემოდის მარადიული ღირებულებების შეგრძნება, როგორც შესაძლებლობა სამყაროსთან და ყოველ არსებულთან მიმართების ცვალებისა. ამგვარ დილემაზე პასუხში იკვეთება როგორც ადამიანის პასუხისმგებლობა, ასევე მისი ეგზისტენციალური სტატუსი.

მიხეილ ჯავახიშვილი (ნამდვილი გვარი ადამაშვილი) (20.11.1880-30.09.1937) - XX საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი ქართველი მწერალი, საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, ესსეისტი და პუბლიცისტი, 1921-1924 წლების ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. საკუთარ შეხედულებათა გამო სტალინის რეპრესიული მანქანის მსხვერპლი გახდა.

ნოდარ შუბიძე ემიგრაციიდან საქართველოში ბრუნდება, სადაც მას გაურკვეველი აწმყო და ბუნდოვანი მომავალი ელის, თუმცა დასავლეთში ქანცგამცლელ შრომას უპირატესობას მაინც თავის ქვეყანაში ცხოვრებას ანიჭებს, მიუხედავად იმისა, რომ...

ალექსანდრე ყაზბეგის მოთხრობა „ელისო“ რუსეთის მიერ ჩეჩნების იძულებით გადასახლებასა და ქართველი ვაჟისა და ჩეჩენი გოგონას, ელისოს, სიყვარულს ეძღვნება.

სიყვარული, ვნება, მოვალეობა, მეგობრობა და არჩევანი მათ შორის – ეს ის თემებია, რომლებიც უკიდურესი სიმწვავით არის დაყენებული ა. ყაზბეგის მოთხრობაში „ხევისბერი გოჩა“, იმდენად რადიკალურად, რომ გადაწყვეტა კონფლიქტის ერთი მონაწილის სიკვდილსა და მეორის (მსაჯულის) ჭკუიდან შეშლას იწვევს.

„წითელი ლენტი შენს ჭიშკარზე“ ახალგაზრდა მწერლის, თამთა ლორთქიფანიძის, მეორე წიგნია. თამთას შემოქმედება მკითხველმა თავიდანვე შეიყვარა და დარწმუნებულები ვართ, რომ არც ეს პაწაწინა წიგნი დარჩება მკითხველის სიყვარულის გარეშე. თამთას ხატოვანი ენა თავიდანვე ხიბლავს მკითხველს და საინტერესო ისტორიებს ინტერესით ეცნობა.

ბუნებრივი ძალების თამაშში ჩაბმული სოფლის ხალხის ეს ისტორიები უბრალოდ მათი სამყაროს მოვლენების შინაგანი კვლევა არ არის. ისინი უფრო დიდ მიზანს ისახავს – აჩვენოს ადამიანების ქმედებები რეალობის ფართო თვალსაზრისით.

ეს მოთხრობა იმის შესახებაა, თუ რა შეიძლება მოყვეს შედეგად სიხარბეს, როგორ შეიძლება, დააბრმავოს ადამიანი და ჩაადენინოს დანაშაული, რასაც გარდაუვლად მოყვება ახალი დანაშაული, შემდეგ კიდევ ახალი და ა.შ. თუმცა ამ მოთხრობაში ყველაფერი გაცილებით უფრო დრამატულ შედეგამდე მიდის.

მიხეილ ჯავახიშვილი (ნამდვილი გვარი ადამაშვილი) (20.11.1880-30.09.1937) - XX საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი ქართველი მწერალი, საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, ესსეისტი და პუბლიცისტი, 1921-1924 წლების ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. საკუთარ შეხედულებათა გამო სტალინის რეპრესიული მანქანის მსხვერპლი გახდა.

რუსეთში ღვინის ვაჭრობით პაპა დიმომ ფული იშოვნა, მაგრამ უყაირათოდ დახარჯა და სამშობლოში დაბრუნდა. გზად ცოლი და შვილი დაეღუპა, დარჩა ერთადერთი შვილიშვილი, დარეჯანი, რომელსაც პაპა რეჯანს უძახის. რეჯანი ავად ხდება და პაპა მის მოსავლელად ყველაფერს (სიტყვასიტყვით) აკეთებს, რაც კი შეუძლია.