რომანი

„გამოცხადებული სიკვდილის ქრონიკა“ - ეს არის ჟურნალისტიკის, რეალიზმისა და დეტექტივის ნაზავი, რომელშიც მკვლელობა აღწერილია ინვერტულად, მკვლელობა რომელიც არ უნდა მომხდარიყო, მაგრამ მაინც მოხდა, რაც, ალეგორიის სახით განხილული, თითოეული ადამიანის ბედს მოგვაგონებს. ეს ბრწყინვალე ნაწარმოები, რომელიც შეიძლება მოვნათლოთ, როგორც ეგზისტენციალიზმი ლათინოამერიკული ელფერით, მარკესისთვის ნობელის პრემიის მინიჭებამდე ერთი წლით ადრე გამოქვეყნდა (1981).

"ჟიული ანუ ახალი ელოიზა" ეპისტოლარული ჟანრის სასიყვარულო რომანია, რომელსაც გამოქვეყნების შემდეგ მილიონობით ადამიანი კითხულობდა და რომელზეც ღვრიდა ცრემლს. სასიყვარულო ამბის პარალელურად მასში ზნეობრივი პრინციპების ავთენტურობაა განხილული. კათოლიკური ეკლესიის მიერ ნაწარმოები "აკრძალულ წიგნთა ნუსხაში" იქნა შეტანილი.

"ღმერთებს სწყურიათ" გახლავთ ანატოლ ფრანსის მიერ 1912 წელს შექმნილი რომანი, რომელშიც საფრანგეთის რევოლუციის მე-2 და მე-3 წლების ტერორის მეფობაა აღწერილი რიგითი მხატვრისა და შემდეგში მსაჯულის, ევარისტ გამლენის ტრანსფორმაციის ფონზე.

"თოვლიანი მხარე" იაპონური ლიტერატურის კლასიკად აღიარებული რომანია, რომელიც ბალეტის დილეტანტი ექსპერტისა და პროვინციელი გეიშას სიყვარულის ისტორიას აღწერს.

არჩევანი სულიერ და ფიზიკურ სიყვარულს შორის, ხსნის ძიება ხელოვნებაში, ფემინიზმი - ამ თემებს ეხება ავტორი მის საუკეთესო ქმნილებაში „ლიანა ლორდია“, რამაც საფო მგელაძეს „ლამაზი სიყვარულის ლამაზი მხატვრის“ სახელი მოუხვეჭა. რომანი თითქმის სრულად მეორე პირშია დაწერილი (რაც იმ დროისთვის თამამ გადაწყვეტილებას წარმოადგენდა) და ახალგაზრდა ქალისა და ვაჟის ტრაგიკულ სიყვარულს აღწერს.

"In Homo" - первый роман Димитрия Учанеишвили, который на Грузинском языке вышел в 2012 г. и сразу привлек внимание критиков и других профессионалов литературного жанра. Произведение описывает тяжелое духовное приключение Димитрия Джапаридзе, выдуманного персонажа, который находится в смертельной схватке с самой смертью. В 2016 году роман был издан в форме физической книги Московским издательством "Российский Колокол".

ემიგრანტი ქართველი მწერლის ნოსტალგიური რომანი ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი მხატვრული ნაწარმოებია მე-20 საუკუნის ქართულ ლიტერატურაში. დაბრუნების იდეა, რასაც მწერალი პოლიტიკური ემიგრაციის შემდეგ მწვავედ განიცდიდა, სწორედ "გველის პერანგში" ხორციელდება ვირტუალურად. უაღრესად მაღალი ოსტატობით შესრულებული თხზულება არც ერთ ქართველ მკითხველს არ დატოვებს გულგრილს.

ალესანდრე ყაზბეგის უკანსკნელი მნიშვნელვანი ნაწარმოებიც, ჩვულებისამებრ, მთის ცხოვრებას აღწერს ლეგენდების, თქმულებებისა და ნამდვილი ამბების გამოყენებით. "მოძღვარი" პირველად დაიბეჭდა ჟურნალში "ივერია" 1885 წელს.

ბატონყმობის შემდგომი საქართველოს ცხოვრება ხევში, მეგობრობა, ერთგულება, ქალის პატივისცემა, პატრიოტიზმი, მთის ტრადიციები. ეს ყველაფერი აისახა ალ. ყაზბეგის მოთხრობაში "ელგუჯა".

"მიმქრალი შარავანდედი", როგორც უმრავლესობა ვასილ ბარნოვის რომანებისა, ისტორიულ ფაქტებსა და პერსონაჟებს ეფუძნება. წინამდებარე ნაწარმოებში კახეთის მეფე ლევანისა და დედოფალ თინათინის XVI საუკუნეში განვითარებული ურთიერთობის ისტორია, ერთის მხრივ, ვალდებულებებსა და დოგმებს, მეორეს მხრივ კი ადამიანურ ვნებებს შორის განხეთქილების ფონზე მიმდინარეობს.

ეგნატე ნინოშვილის ისტორიული რომანში ასახულია გურიის 1841 წლის აჯანყება ბატონყმობის წინააღმდეგ.

1926 წელს შექმნილი ეს რომანი სიუჟეტის, პრობლემატური თემატიკის, ღია კითხვებისა და გაბედული სცენების გამოისობით დღემდე რჩება ქართველთა ერთ–ერთ უსაყვარლეს საკიხავ წიგნად.

ბატონყმობის წინააღმდეგ მებრძოლი გლეხის, ხალხური ეპოსის გმირის, არსენა ოძელაშვილის შესახებ ისტორიული რომანი მიხეილ ჯავახიშვილმა 1933-36 წწ. შექმნა. ნაწარმოებში ასახულია ქართველი ხალხის ბრძოლა ეროვნული თავისუფლებისათვის და გლეხთა მოძრაობა სოციალური უთანასწორობის წინააღმდეგ.

XIX საუკუნის დასასრულის რომანში ასახულია იმდროინდელი საქართველოს სოციალური მდგომარეობა, ახალი კლასის - ვაჭრების - დამკვიდრება, ქვეყნის ჩამორჩენილობა, კაპიტალის დამკვიდრება და ამით გამოწვეული სოციალური უთანასწორობა; და ეს ყველაფერი ტრაგიკულად დასრულებული სიყვარულის ფონზე.

პირველი ქართული საერო რომანი, სავარაუდოდ შექმნილი XI-XII საუკუნეებში. მთავარი პერსონაჟია ამირან დარეჯანისძე, რომლის საგმირო-საფალავნო საქმეთა გადმოცემას ხუთი კარი ეთმობა.

დიმიტრი უჩანეიშვილის ახალი რომანი "კოშკი" მწვავე პოლიტიკური სატირაა, რომელიც განმსჭვალულია აპოკალიფსის შეგრძნებით. რომანის ღია ფინალი კიდევ უფრო ამძაფრებს ამ შეგრძნებას და მკითხველს კვლავაც დააფიქრებს ყველაზე საჭირბოროტო კითხვებზე: რა მოელის კაცობრიობას? რა გზით უნდა წარიმართოს ჩვენი სახელმწიფოებრივი ცხოვრება? ეს საჭირბოროტო საკითხავი წარმოსახულია შეუფერადებლად და თხრობის იმ ხელოვნებით, რაც სულმოუთქმელად წაგაკითხებთ ამ ბევრგვარი სატკივარით სავსე რომანს.