წიგნები

„უტოპია“ არის პოლიტიკურ-ფილოსოფიური და სოციალური ხასიათის მხატვრული ნაწარმოები, რომელიც არარსებულ სახელმწიფოსა და მასში ჩამოყალიბებულ სახელმწიფოს „საუკეთესო“ მოწყობის მოდელს აღწერს. ნაწარმოების სახელწოდება - „უტოპია“ - საზოგადო სახელად იქცა ამ ჟანრის ქმნილებებისთვის.

გასული საუკუნის 20-იანი წლები, ე.წ. „ჯაზის ხანა“ ამერიკაში ანუ დიდი დეპრესიის ეპოქა, სადაც და როდესაც კანონიდან გადახვევა წარმატების მიღწევის ლამის ერთადერთი გზაა, ერთი სიტყვით, ფულის ბატონობა. ასეთ გზით, ბუტლეგერობითაა გამდიდრებული ჯეი გეთსბი, გამდიდრებული კი იმისათვის, რომ შეყვარებულის თანაგრძნობა მოიპოვოს. მაგრამ, როგორც ავტორი ამბობს, თუმცა „აღმა მიგვყავს ჩვენი ხომალდი, მაგრამ ცხოვრება მიწყივ უკანვე გვრიყავს, წარსულისაკენ.“

წინამდებარე ნაშრომი ერთ-ერთი ნაწილია შემგომში „სული და მითი. ექვსი არქეტიპი“-ს სახელწოდებით გაერთიანებული წიგნისა. „მეორედ დაბადების შესახებ“ განახლების, აღორძინების არქეტიპს განიხილავს, რისთვისაც ყურანის მე-18 სურაში გადმოცემულ მითს იყენებს.

„თეთრი ღამეები“ - ესაა ერთი გაუბედავი და მარტოხელა ახალგაზრდა კაცის ამბავი, რომელსაც ფრიად უცნაური გზით ეწვევა სიყვარული, თანაგრძნობასაც გამოიწვევს და, როდესაც თითქოს ყველაფერი გვარდება, ამ დროს ყველაფერი ინგრევა, თუმცა ის მაინც არ არის უბედური, რადგან „ნეტარების მთელი წუთი! განა ეს ცოტაა თუნდაც მთელი ადამიანური ცხოვრების მანძილზე?..“

ეს წიგნი კათოლიციზმის ულმობელი გმობაა, იმ კათოლიციზმისა, რომელმაც მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ ევროპაში გავრცელდა, და საკუთარი დოგმებითა და აბსურდული კანონებით ადამიანების ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც კი ერეოდა. რომანი სხვა სოციალურ თემებსაც ეხება, როგორიც არის რელიგიური და პოლიტიკური შეხედულებები, ქორწინების საკითხი და ხელოვანის ადგილი იდეოლოგიზებულ საზოგადოებაში.

დიდი ალბერტ ამონსის ბუგი-ვუგის კრებულში შესულია მის მიერ შესრულებული ვერსიები ისეთი საყოველთაოდ ცნობილი ნაწარმოებებისა, როგორიც არის „Boogie Woogie Stomp“, “Shout for Joy”, “Boogie Woogie Blues”, “Bass Gone Crazy” და „Monday Struggle“.

კრებულშია შესულია ავტორის მიერ სხვადასხვა დროს შექმნილი თორმეტი მოთხრობა, ერთის მხრივ, მიამიტი და უბრალო, ყოველდღიური ცხოვრებისეული სიტუაციების აღწერით, მეორეს მხრივ კი დახვეწილი იუმორითა და ფსიქოლოგიზმით გამსჭვალული.

ჰაინრიხ ბიოლის შედევრი - „უკაცო სახლი“ - ეს არის უაღრესად დრამატული ისტორია ორი ოჯახისა, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ გერმანიაში ცდილობს სულიერი და ფიზიკური ტკივილების მოშუშებას, ყოველდღიური პრობლემების გადალახვას, რაც ხშირად შეურაცხყოფასა და დამცირებასთან არის დაკავშირებული

პიესა იასონისა და კოლხეთის მეფის ასულის, მედეას, მითის ირგვლივაა შექმნილი. ქმრისგან მიტოვებული მედეა შურს იძიებს იასონზე მისი საცოლისა და მათი საერთო შვილების მოკვდინების გზით. შექმნის პერიოდისათვის ეს შოკისმომგვრელი ნაწარმოები მე-20 საუკუნეშიც ყველაზე ხშირად განსახიერებულ ბერძნულ პიესად დარჩა.

"პროცესი" კაფკას ერთ–ერთი უმნიშვნელოვანესი ნაწარმოებია. იგი მნიშვნელოვანწილად გადმოგვცემს ადამიანის უმწეობისა და, უხილავ და იდუმალ ძალთა წინაშე უძლურების მწერლისეულ მსოფლაღქმას, რაც კიდევ უფრო მძაფრდება აბსტრაქტული და აბსურდული გარემოთი, რომელშიც მოვლენები მიმდინარეობს. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ ნაწარმოებზე დიდია დოსტოევსკის „დანაშაულისა და სასჯელის“ გავლენა. „პროცესი“ მხოლოდ მწერლის სიკვდილის შემდეგ, 1925 წელს, გამოქვეყნდა.

"ვიკინგები" (1909) ზიგრიდ უნსეტის პირველი ისტორიული რომანია, რომელში განვითარებული მოვლენები მე-11 საუკუნის ნორვეგიასა და ისლანდიაში მიმდინარეობს. რომანი ნორვეგიელი ვიგდისისა და ისლანდიელი ვიგა-ლიოტის სიყვარულს ამბის გადმოცემაა, სადაც სიყვარულთან ერთად განსაკუთრებული ადგილი შურისძიებისა და შვილებზე მშობლების ქმედებათა შედეგებს ეთმობა.

პროვინციელი ახალგაზრდა კაცი დიდ ქალაქში ჩადის და სავაჭრო ფირმაში იწყებს მუშაობას. თითქოს ყველაფერი კარგად მიდის, მაგრამ თანდათან მთავარი გმირი (რომლის სახელი უცნობი რჩება) აღმოაჩენს, რომ სრულად ხდება დამოკიდებული ფირმასა და მის ხელმძღვანელზე - პატრონზე, იმდენად, რომ ოჯახსაც მისივე კარნახით ქმნის. ეს რომანი თანამედროვე კომერციალიზებული სამყაროს გმობაა. პირველად გამოქვეყნდა 1965 წელს.

"მოჩვენებათა სონატა" (1907) მთავარი ტექსტია მოდერნისტული პიესის განვითარების გზაზე. იგი კამერული პიესის ნათელ მაგალითს წარმოადგენს და "ოჯახის ჯოჯოხეთურობის" თემას ეხება.

წინამდენარე კრებულში თავმყორილია დიდი ინგლისელი ფილოსოფოსის სკეპტიკური ხასიათის სამი ესსეი: "ათეისტი ვარ თუ აგნოსტიკოსი", "რატომ ვარ რაციონალისტი" და "სკეპტიციზმის ღირებულების შესახებ", სადაც ბერტრან რასელი სამყაროსა და სინამდვილისადმი დამოკიდებულების მოდელს გვთავაზობს.

დეპრესიულ პარიზელ ჟურანლისტ ჟილ ლანტიეს ცხოვრების გემოს უბრუნებს ლიმუზენელი ნატალი სილვენერის ბობოქარი სიყვარული, მაგრამ ნეტარება დიდხანს არ გრძელდება. პირდაპირი და მოსიყვარულე ნატალი ვერ იზიარებს „გარყვნილი“ ჟილის პარიზული ცხოვრების წესს, ჟილი კვლავ მარტოობისკენ ისწრაფვის, ნატალი კი საძილე საშუალების დიდი ულუფის მიღების შემდეგ კვდება, უტოვებს რა ჟილს წერილს სიყვარულის დასტურით.

ფრანკოსდროინდელი ესპანეთის სოფლის სასტიკი სინამდვილის აღწერა, შეზავებული რეალისტური, ეგზისტენციალური და რელიგიური ელემენტებით - ეს არის „პასკუალ დუარტეს ოჯახი“ - წიგნი, რომელსაც ყველაზე დიდი აუდიტორია ჰყავს ესპანეთში „დონ კიხოტის“ შემდეგ.