ქართული

მიხეილ ჯავახიშვილი (ნამდვილი გვარი ადამაშვილი) (20.11.1880-30.09.1937) - XX საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი ქართველი მწერალი, საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, ესსეისტი და პუბლიცისტი, 1921-1924 წლების ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. საკუთარ შეხედულებათა გამო სტალინის რეპრესიული მანქანის მსხვერპლი გახდა.

ნოდარ შუბიძე ემიგრაციიდან საქართველოში ბრუნდება, სადაც მას გაურკვეველი აწმყო და ბუნდოვანი მომავალი ელის, თუმცა დასავლეთში ქანცგამცლელ შრომას უპირატესობას მაინც თავის ქვეყანაში ცხოვრებას ანიჭებს, მიუხედავად იმისა, რომ...

ოშო მკითხველს მოუწოდებს, ახალი თვალით შეხედოს ცხოვრებას, გათავისუფლდეს სტერეოტიპული აზროვნებისგან, რომელიც ადამიანს აჯაჭვებს, ხელს უშლის, ცხოვრებისგან მიიღოს სიამოვნება. „მე არ ვარ ღმერთის წინააღმდეგი, - ამბობს ოშო. - მე მას ყველგან ვეძებდი და, აი, რა აღმოვაჩინე: ის არსად არ არის. მე ვეძებდი შიგნითაც და გარეთაც, მე ყველაფერს ვაკეთებდი, რაც შემეძლო. ღმერთი არ არის. ეს უბრალო კონსტატაციაა ფაქტის, სიბრაზის, მტრობის გარეშე. რისი გაკეთება შემიძლია, თუ ის არ არსებობს?! მე არ ვარ დამნაშავე“.

მართალია, ეს წიგნი გასულ საუკუნეშია დაწერილი, მაგრამ მეღვინეობით დაინტერესებული მკითხველი მასში მრავალ ღირებულ ცნობას შეიძენს მარნის მოწყობის შესახებ, მათ შორის, ადგილის შერჩევის, ქვევრის დამზადების, რთველისთვის მომზადების და სხვადასხვა ტიპის ღვინოების დაყენების შესახებ.

წიგნი წარმოადგენს ენციკლოპედია გეორგიკას პირველ ტომს (სიმბოლოების ენციკლოპედია). გამოცემას ერთვის შესავალი წერილი, „სიმბოლოს და ტექსტის განმარტება“, რომელიც გზამკვლევია მკითხველისთვის და ენციკლოპედიაში თავმოყრილი სიმბოლოების უკეთ გაგებაში დაეხმარება.

ამ წიგნში დიმიტი რუზნაძე XIX საუკუნის დიდი რუსი ფილოსოფოსის, ჩამოყალიბებული ფილოსოფიური სისტემის შემქმნელის, ვლადიმერ სოლოვიოვის, ნააზრევის ფუნდამენტურ ანალიზს გვთავაზობს, რისთვისაც დიდი ოდენობით ფაქტობრივ მასალას მოიხმობს და სხვა მოაზროვნეებთან შედარებები მოაქვს.

ლექსებში გამღჟავნებული პოეტური ხილვები ოდნავადაც არ არის ბუნდოვანი, გამოგონილი და მოჩვენებითი. აქ ყოველივე ნამდვილია, ბუნებრივი, ეჭვშეუტანელი და დამაჯერებელი. პოეტის თითეული ლექსი ერთგვარი ავტოპორტრეტია, კეთილშობილი ქართველი კაცის სახისა და ხასიათის უტყუარი ანარეკლი.

წიგნი ლექციების კურსის ფორმითაა შედგენილი და განკუთვნილია სტუდენტებისთვის და ასევე ფსიქოლოგიით დაინტერესებული მკითხველთა წრისთვის. ცხადია წიგნს ვერ ექნება ყოვლისმომცველობის პრეტენზია, მაგრამ ავტორთა ჯგუფი ორიენტირებულია თანამედროვე ეპოქის მოთხოვნებზე, რაც გამოყენებითი ფსიქოლოგიის შესწავლასა და მის პრაქტიკაში დანერგვას უკავშირდება. ვფიქრობთ, ნაშრომი ასევე დაეხმარება შრომით ჯგუფებში ჩართულ ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს, რათა გააანალიზოს და გააკეთოს სავარაუდო დასკვნები თანამედროვე ორგანიზაციებში მიმდინარე ცვლილებებსა და მის შედეგებზე, როგორც შეუქცევად პროცესებზე.

ალექსანდრე ყაზბეგის მოთხრობა „ელისო“ რუსეთის მიერ ჩეჩნების იძულებით გადასახლებასა და ქართველი ვაჟისა და ჩეჩენი გოგონას, ელისოს, სიყვარულს ეძღვნება.

წიგნი ეძღვნება დიდგორის ომს, რომელიც XII საუკ. საქართველოს ისტორიის ერთ-ერთი უბრწყინვალესი მოვლენაა. დიდგორის ომში თურქ-სელჯუკთა ჯარის სასტიკი განადგურებით ქართველი ხალხი განთავისუფლდა თურქთა საუკუნოვანი მოძალეობისაგან და დასაბამი მიეცა საქართველოს პოლიტიკურ და სამეურნეო აღორძინებას. ნაშრომში ფართოდაა გაშუქებული საქართველოს მაშინდელი სოციალურ-პოლიტიკური ვითარება, ქართველი ხალხის ბრძოლა გაერთიანებისა და დამოუკიდებლობისათვის, დავით აღმაშენებლის მოღვაწეობა, მისი ბრძოლა გარეშე მტრებისაგან საქართველოს განთავისუფლებისა და ქვეყნის გაერთიანებისათვის.

თეონა შარიქაძის მონოგრაფიული ნაშრომის, „ინკლუზიური განათლების ორმხრივი სარგებლიანობის პრინციპი“, მიზანია, საზოგადოებას აჩვენოს ინკლუზიური სწავლების პოზიტიური ეფექტი მასში ჩართულ მოსწავლეებზე. ნაშრომში განსაკუთრებული აქცენტი კეთდება ტიპური განვითარების მქონე მოზარდებზე, რომელთაც აქვთ განათლების ამგვარი მოდელის გამოცდილება.

ქართველი ისტორიკოსისა და ეთნოგრაფის, სერგი მაკალათიას, წინამდებარე კვლევაში ფაქტობრივ მასალაზე დაყრდნობით არის შემოთავაზებული შეხედულება იმის შესახებ, რომ წმ. გიორგის წინამორბედი ღვთაება საქართველოში წარმართული მითრა ანუ მირსა უნდა ყოფილიყო.

„ველბის ცხოვრება“ – ეს არის პიესა რეალური პიროვნების, იტალიელი მხატვრისა და პოეტის, პიერჯორჯო ველბის ბრძოლის შესახებ სიკვდილის უფლებისთვის, რაც საბოლოოდ, მიუხედავად რომის ეკლესიის დიდი წინააღმდეგობისა, ამ უფლების მოპოვებით დასრულდა.

წინამდებარე კვლევის საგანია ორი გმირული ეპოსი – „ამირანიანი“, „არსენას ლექსი“, და ერთი რომანტიკული ეპოსი – „აბესალომ და ეთერი“. ზურაბ კიკნაძე ამ სამ ეპოსზე ახლებურ ხედვას გადმოგვცემს, მათ შორის ერთობ საინტერესო პარალელებს ავლებს და მნიშვნელოვან მიგნებებსაც გვთავაზობს.

სიყვარული, ვნება, მოვალეობა, მეგობრობა და არჩევანი მათ შორის – ეს ის თემებია, რომლებიც უკიდურესი სიმწვავით არის დაყენებული ა. ყაზბეგის მოთხრობაში „ხევისბერი გოჩა“, იმდენად რადიკალურად, რომ გადაწყვეტა კონფლიქტის ერთი მონაწილის სიკვდილსა და მეორის (მსაჯულის) ჭკუიდან შეშლას იწვევს.

წინამდებარ ნაშრომში ქართველი ისტორიკოსის მიერ განხილულია საბუთები საქართველოს სამი უცნობი მეფის – თამარ II-ის, კოსტანტინე VI-ის და მე-XV საუკუნის  აფხაზ-იმერეთის მეფე ვახტანგის შესახებ.