ქართული

სუმბატ ბაგრატიონის ნაშრომი, რომელიც ადამით იწყება და 1031 წლის ამბებით სრულდება. თხზულების მიხედვით ბაგრატიონები დავით წინასწარმეტყველის შთამომავლები არიან.

მეფისა და პოეტის ამ კრებულში შესულია პოემები: სასულიერო და ზნეობრივი შინაარსის "სარკე თქმულთა", კრიტიკული "გაბაასება რუსთველთან", "ანბანთქება", "კიდურწერილობა" და სხვა ლექსები.

ქართული ჰიმნოგრაფიის თვალსაჩინო ძეგლი, ღრმა სინანულის მოტივზე შექმნილი პოეტური ნაწარმოები გამსჭვალული მარადიული ღაღადისით მაცხოვრისადმი.

ქართული ლიტერატურის კლასიკური ეპოქის (XIII ს.) პანეგირიკული თხზულება, რომელშიც თამარ მეფეს აქვს ხოტბა შესხმული

ანასეულ "ქართლის ცხოვრებაში" შესული ისტორიული ნაშრომი, რომელიც მოიცავს პერიოდს 1125 წლიდან 1223 წლამდე და მოკლედ აღწერს დემეტრე I-ის, გიორგი III-ის, თამარისა და გიორგი IV ლაშას ცხოვრებას.

პირველი ქართული საერო რომანი, სავარაუდოდ შექმნილი XI-XII საუკუნეებში. მთავარი პერსონაჟია ამირან დარეჯანისძე, რომლის საგმირო-საფალავნო საქმეთა გადმოცემას ხუთი კარი ეთმობა.

"მოგონებანი" აღწერს პირველი ქართული პერმანენტული დრამატული სცენის დაარსების პირველ წლებს, დანახულს უშუალო მონაწილის თვალით.

კრებულში შესულია ძირითადად საბავშვო მოთხრობები, როგორიც არის "მაგდანას ლურჯა", "თინას ლეკური", "გამარჯვებული ნიკო" და სხვა.

VIII საუკუნის ქართული ჰაგიოგრაფიის ძეგლი, რომელშიც აღწერილია არაბი ჭაბუკის მარტვილობა ქრისტიანული სარწმუნოებისთვის.

ქართლის ცხოვრების VI წიგნი, საქართველოს მეფის დავით IV აღმაშენებლის (1089-1125 წწ.) ისტორიკოსის თხზულება, რომელიც დახვეწილი სტილით აღწერს პერიოდს 1080-დან 1125 წლამდე

კრებულში შესულია ქართული ლიტერატურის კლასიკოსის მიერ შექმნილი ყველა პიესა, "მოკვეთილიდან" "ტყის კომედიის" ჩათვლით.

არსენ I-ის ეს პოლემიკური თხზულება ეხება ქართველ-სომეხთა სარწმუნოებრივ ურთიერთობას, განხეთიქლების ისტორიასა და მისი პოლიტიკური და რელიგიური მიზეზების გარკვევას.

იოანე პეტრიწის ეს თხზულება ბერძენი ფილოსოფოსის, პროკლე დიადოხოსის "კავშირნი ღმრთისმეტყველებითნი"-ს თარგმანსა და კომენტარს წარმოადგენს.

XI საუკუნის ამ თხზულებას ივანე ჯავახიშვილმა პირობითად უწოდა "მატიანე ქართლისა". მასში შესულია საქართველოს ისტორია ქართლის მთავრებიდან ბაგრატ IV-მდე.

იუმორითა და კოლორიტით აღსავსე იგავ-არაკთა კრებული (1686-1695) ზნეობრივი და სულიერი დაცემულობის კრიტიკითა და მაღალი ადამიანური იდეალების თაყვანისცემით

დიმიტრი უჩანეიშვილის ახალი რომანი "კოშკი" მწვავე პოლიტიკური სატირაა, რომელიც განმსჭვალულია აპოკალიფსის შეგრძნებით. რომანის ღია ფინალი კიდევ უფრო ამძაფრებს ამ შეგრძნებას და მკითხველს კვლავაც დააფიქრებს ყველაზე საჭირბოროტო კითხვებზე: რა მოელის კაცობრიობას? რა გზით უნდა წარიმართოს ჩვენი სახელმწიფოებრივი ცხოვრება? ეს საჭირბოროტო საკითხავი წარმოსახულია შეუფერადებლად და თხრობის იმ ხელოვნებით, რაც სულმოუთქმელად წაგაკითხებთ ამ ბევრგვარი სატკივარით სავსე რომანს.