„ადამიანთა მიწა“ სენტ-ეგზიუპერის მემუარია, პირველად გამოქვეყნებული 1939 წელს, რომელიც კოლეგებსა და, ზოგადად, ადამიანებს შორის მეგობრობის, თანადგომის, გმირობისა და სიკვდილის თემებს ეხება და, იმავდროულად, აყალიბებს ავტორის შეხედულებას ცხოვრების საზრისის შესახებ. არის აშშ-ის National Book Award-ის მფლობელი (1939).
„ზოგადი ფსიქოლოგია“ დიმიტრი უზნაძის ერთ-ერთი მთავარი ნაშრომია. მასში დაყენებული პრობლემატიკა ავტორის კონცეფციის - „განწყობის თეორიის“ პოზიციებიდან არის განხილული და სრულიად ახლებურ ხედვას გვთავაზობს, რაც დღესაც აქტუალურად რჩება და სწორედ ამის გამო წინამდებარე ნაშრომის გავლენა ქართული მეცნირული აზროვნების განვითარებაზე დღემდე განუზომლად დიდია. პირველ ტომში განხილულია შემდეგი ფენომენები: განწყობა, ემოციური განცდები, ქცევა და აღქმა. „ზოგადი ფსიქოლოგიის“ რამდენიმე ნაწილი უკვე იყო გამოქვეყნებული ცალკე წიგნებად.
„ძალიან ადვილი სიკვდილი“ (1964) სიკვდილთან მთხრობელის დედის გარდუვალ შეხვედრას აღწერს. რთული საკითხავია, რამდენადაც სიკვდილთან ჭიდილი დეტალურად არის აღწერილი, თუმცა მის უკან ვხედავთ ზოგადად ადამიანის ტრაგედიას, ყველა ადამიანის საერთო ბედს კონკრეტული შემთხვევის მაგალითზე. მიჩნეულია ავტორის შედევრად.
ნაწარმოების მთავარი გმირი, გრიფინი, ახალგაზრდა ინგლისელი სწავლული ფიზიკოსია, რომელმაც მოიგონა მანქანა, რომელიც ადამიანს უჩინარს ხდის. მატერიალური სირთულეების გამო გრიფინი ვერ განაგრძობს სამეცნიერო სამუშაოს და იძულებულია უჩინარად იქცეს. რომანი მისი თავგადასავლებით სავსე ცხოვრების შესახებ მოგვითხრობს.
ოთხმოცდაათ წელს მიღწეული ნაკლებადცნობილი ჟურნალისტის გიჟური სურვილი დაბადების დღის აღნიშვნისა ქალწულთან გართობით მას უბრუნდება გრძნობით, როგორიც არასოდეს განუცდია. ნაზი, სათუთი და ფარულად კომიკური მოთხრობა „ჩემი ნაღვლიანი მეძავების გახსენების ჟამს“ კიდევ ერთი ოსტატური ნამუშევარია დიდი მწერლის არსენალში. გამოქვეყნდა 2004 წელს.
„კუნძული“ 1961 წელს შექმნილი რომანია, რომელშიც ავტორი არისტოკრატთა უაზრობამდე მისულ, უდარდელ და უზნეო ცხოვრებას გვიჩვენებს ესპანეთის ერთ საკურორტო ქალაქში, რაც იმ დროის ესპანეთის რეალურ სახეს წარმოადგენს. გმირები ისე არიან ხალხსა და რეალობას დაშორებულები, თითქოს კუნძულზე ცხოვრობენო. ფრანკისტულ რეჟიმთან ავტორის დაპირისპირების გამო რომანი პირველად საფრანგეთში გამოქვეყნდა.
წიგნი წარმოადგენს პროზაულ კრებულს, მასში შესულია რომანტიკულ-დრამატული და მისტიკურ-ფანტასტიკური ნოველები. ანა სანებლიძის პროზაული კრებული,"ლურჯი ვარდები" მისი სადებიუტო წიგნია. კრებულში შესული ნოველების თემატიკა ახალგაზრდების თითქოს ჩვეულებრივ ყოფასა და მათ ბედს ეხება აწმყოში, ყოველდღიურობაში, ჩვეულებრივ და უჩვეულო გარემოებაში. ავტორი ცდილობს, დაგვანახოს, რომ არც თუ მარტივია დღევანდელობაში ადამიანმა შეინარჩუნოს რომანტიკული სული და უბრალოდ იპოვოს თავისი დანიშნულება, ადგილი სამყაროში, დაძლიოს მარტოობა და არ შეწყვიტოს ოცნება.
21-ე საუკუნის მიჯნაზე ფართოდ გავრცელდა აზრი ალბერტ აინშტაინის რელიგიურობის შესახებ. წინამდებარე კრებული ნათლად გვიჩვენებს მის დამოკიდებულებას მეცნიერებისა და რელიგიისადმი, სადაც ის, ერთის მხრივ, მეცნიერებისა და რელიგიის მორიგებას ცდილობს, მეორეს მხრივ კი ამ უკანასკნელს მხოლოდ ზნეობრივი ნორმების მცველის ფუნქციას უტოვებს.
თანამედროვეობის ერთ-ერთი ყველაზე ამაღელვებელი პიესა, განუხორციელებელი და გადავადებული იმედების რექვიემი, ეგზისტენციალიზმის დრამატურგიული ხორცშესხმა, პიესა, რომლის ამომწურავად წაკითხვა დღემდე შეუძლებელ ამოცანად რჩება. მიჩნეულია "XX საუკუნის ყველაზე გავლენიან ინგლისურენოვან დრამატურგიულ ნაწარმოებად."
დიდი შვედი მწერლის მცირე პროზის კრებულში შესულია სამი გამორჩეული მოთხრობა: მათ შორის ყველაზე ცნობილი ("ბარაბა"), რომელიც რწმენა-ურწმუნობის პრობლემას ეხება; ღმერთის გააზრების მცდელობა ქურუმი ქალის ცხოვრების ფონზე ("სიბილა"); და პირადი ტრაგედიის გამოძახილად შექმნილი უკიდურესად რომანტიული "მარიამნა".