მცირე პროზა

88 წლის მოხუცი საფრანგეთის ერთ საკურორტო ქალაქში შემთხვევით ქართველ სტუდენტს შეხვდება, რის შემდეგ მისი ცხოვრება სრულად იცვლება. ის აღმოაჩენს, რომ ქართველია, გაიხსენებს ქართულ ენას და საქართველოში წუთით მაინც დაბრუნებაზე ოცნებობს. მიწა ყივის. დიდი ოსტატის ოსტატური ნაწარმოები.

ქართველთა მწვავე და სათაკილო საკითხი - ყმების გაყიდვაა კონდრატე თათარიშვილის ისტორიული მოთხრობის მთავარი თემა, რამაც პატრიოტულ მოტივსა და მძაფრ სიუჟეტთან ერთად ნაწარმოებს იმდენად დიდი პოპულარობა მოუტანა, რომ 1958 წელს იგი ეკრანიზებულ იქნა.

ოთხმოცდაათ წელს მიღწეული ნაკლებადცნობილი ჟურნალისტის გიჟური სურვილი დაბადების დღის აღნიშვნისა ქალწულთან გართობით მას უბრუნდება გრძნობით, როგორიც არასოდეს განუცდია. ნაზი, სათუთი და ფარულად კომიკური მოთხრობა „ჩემი ნაღვლიანი მეძავების გახსენების ჟამს“ კიდევ ერთი ოსტატური ნამუშევარია დიდი მწერლის არსენალში. გამოქვეყნდა 2004 წელს.

წიგნი წარმოადგენს პროზაულ კრებულს, მასში შესულია რომანტიკულ-დრამატული და მისტიკურ-ფანტასტიკური ნოველები. ანა სანებლიძის პროზაული კრებული,"ლურჯი ვარდები" მისი სადებიუტო წიგნია. კრებულში შესული ნოველების თემატიკა ახალგაზრდების თითქოს ჩვეულებრივ ყოფასა და მათ ბედს ეხება აწმყოში, ყოველდღიურობაში, ჩვეულებრივ და უჩვეულო გარემოებაში. ავტორი ცდილობს, დაგვანახოს, რომ არც თუ მარტივია დღევანდელობაში ადამიანმა შეინარჩუნოს რომანტიკული სული და უბრალოდ იპოვოს თავისი დანიშნულება, ადგილი სამყაროში, დაძლიოს მარტოობა და არ შეწყვიტოს ოცნება.

ბიურგერულ საზოგადოებაში ჩაკარგულ შეუმდგარ და პატარა ადამიანებს, რომელთა სიცოცხლე ხშირად ნაადრევი სიკვდილით სრულდება, ეხება კრებულში შესული სამი მოთხრობა: „ლუიზჰენი“, „ტრისტანი“ და „პატარა ბატონი ფრიდემანი“.

დიდი შვედი მწერლის მცირე პროზის კრებულში შესულია სამი გამორჩეული მოთხრობა: მათ შორის ყველაზე ცნობილი ("ბარაბა"), რომელიც რწმენა-ურწმუნობის პრობლემას ეხება; ღმერთის გააზრების მცდელობა ქურუმი ქალის ცხოვრების ფონზე ("სიბილა"); და პირადი ტრაგედიის გამოძახილად შექმნილი უკიდურესად რომანტიული "მარიამნა".

ეს მოთხრობა ლაგერკვისტის პირადი ტრაგედიის გამოძახილია, რომელმაც 1967 წელს საყვარელი მეუღლე დაკარგა, ვისთანაც ორმოცი წელიწადი თანაცხოვრობდა. სიუჟეტი ორი მოქმედი პირის, სიყვარულისა და სიწმინდის განსახიერების - მარიამნასა და, სასტიკი და ამაყი ჰეროდე დიდის გარშემო ვითარდება. მიუხედავად ძლიერი გრძნობისა, სიამაყე და ბოროტება დიდ მეფეს ჯალათად აქცევს.

"იჩქითი (ცხენის ამბავი)" რუსული ლიტერატურის კლასიკოსის, ლევ ტოლსტოის მცირე პროზის ერთ-ერთი ბრწყინვალე ნიმუშია, რომელშიც მეტაფორული ფორმით არის გადმოცემული ბებერი ჯაგლაგის ხანგრძლივი და რთული ცხოვრება.

„გულაგის ყველაზე ძლევამოსილი საბრალდებო დასკვნა“ - ასეა საზოგადოდ ცნობილი „ივან დენისოვიჩის ერთი დღე“, რომელიც გაზეთის Independent 100 საუკეთესო წიგნის სიაშია შესული. ანა ახმატოვა ყველა საბჭოთა ადამიანის ვალდებულებად თვლიდა მის წაკითხვას. გამოქვეყნებულია 1962 წელს პირადად ნ. ხრუშჩოვის ნებართვით.

ჰემინგუეის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ნაწარმოები, "მოხუცი და ზღვა", მარტივი ენითა და, იმავდროულად, დიდი ენერგიით გვიყვება მოხუცი კუბელი მეთევზის უიღბლობისა და გიგანტურ თევზთან შებრძოლების ამბავს. მოთხრობაში წინა პლანზე დამარცხებით მიღწეული ტრიუმფის თემაა წამოწეული. გამოქვეყნდა 1952 წელს.

"პატარა უფლისწული" (1943) სენტ-ეგზიუპერის საქვეყნოდ ცნობილი მოთხრობაა, რომელიც ყველაზე მნიშვნელოვანს, ჩვენს პლანეტაზე ცხოვრებას ეხება, რომელიც ხშირად გულცივი, მაგრამ მაინც ერთადერთი და საყვარელია.

წინამდებარე კრებულში შესულია არგენტინული მცირე პროზის გამორჩეული წარმომადგენლის უაღრესად დახვეწილი ოსტატობით შესრულებული სამი მოთხრობა: "ეშმაკის დორბლი", "მდევარი" და "მიტაცებული სახლი".

კრებულში შესულია ღრმა ფსიქოლოგიზმითა და ნოვატორული ლიტერატურული ხერხების გამოყენებით შექმნილი ხუთი გამორჩეული მოთხრობა: „უსიერ ტყეში“ (ეკრანიზებული აკირა კუროსავას მიერ), „რასიომონის კარიბჭე“, „აბლაბუდა“, „ჯოჯოხეთის სურათები“ და „ცხვირი“.

ბორის პასტერნაკი მეორე რუსი მწერალია ბუნინის შემდეგ, ვისაც ნობელის პრემია მიენიჭა. ავტობიოგრაფიულ თხზულებებში, მათ შორის, წინამდებარე ნაშრომში, ავტორი თითქოს პოეზიიდან პროზაში გადმოსული ფრაზებით გვესაუბრება, ესთეტურ შეხედულებებს აყალიბებს და წარმოგვიდგენს საკუთარ შეხედულებას ხელოვნების შესახებ. ასევე, საინტერესოა საქართველოსა და ქართველი მეგობრების, პაოლო იაშვილისა და ტიციან ტაბიძისადმი, მიძღვნილი თავები.

შესაძლებელია თუ არა შურისძიება სისხლის დაუღვრელად? თან ისე, რომ ადამიანის ღირსება არ შეილახოს? ისე, რომ შეურაცხმყოფელმა სამარცხვინო სასჯელი დაუწესოს საკუთარ თავს? შესაძლებელია. თუ როგორ, ეს იხილეთ ფოლკნერის მოთხრობაში "მოზვრიკუდას სურნელი", რომელიც რომანის "დაუმარცხებელი" ნაწილს წარმოადგენს.

წარმოდგენილ ორ მოთხრობაში ჰაინრიჰ მანი პიროვნების (ორივე შემთხვევაში, მდედრობითი სქესის) მერკანტილურ საზოგადოებასთან შეხების შესაძლო შედეგებს გვიჩვენებს, ერთგან - ზნეობრივად სავალალოს, მეორეგან კი კონფორმისტულს.